1.Κέρκυρα

Το αεράκι ελαφρύ
ακουμπά το γαλάζιο φουστάνι σου
ανασηκώνει το κύμα
και χαϊδεύει τις κορυφές των πράσινων λιόδεντρων.
Εδώ οι εποχές συμπλέκονται
-την άνοιξη ο ήλιος κυκλώνει το φρούριο,
το καλοκαίρι τα καντούνια διώχνουν τη σκόνη τους με το βρόχινο νερό.
Σε ορίζει το πράσινο,  όπως την Ελένη την όρισε η Τροία.  Δεν ξεφεύγεις κι εσύ από τον κύκλο του Ομήρου. Σε καθορίζει η αίγλη του Αλκίνοου, το ήρεμο βλέμμα της Ναυσικάς.  Εδώ έφερε η τρικυμία τον Οδυσσέα. Στο νησί με τις απόκρημνες παραλίες και τα θολωτά περάσματα. Εδώ ο Διονύσιος βάδισε με το βαρύ περπάτημά του κάτω από τον ίσκιο της ψηλόκορμης ελιάς -κοίταξε τη θάλασσα κι είδε τον πόρφυρα να αφήνει το αιμάτινο στίγμα του. Βαδίζοντας στην Παλαιόπολη ακούς ακόμη τα ουρλιαχτά από τη φριχτή αιματοχυσία ανδρών ενός πολέμου αδερφού με αδερφό. Κι όμως σε παρασύρει το άρωμα της δάφνης και ξεχνάς δάκρυα και ντροπή.
Το νησί δεν κρατά μίσος σε κανέναν.
Αγκαλιάζει το σώμα νεκρών και ζωντανών
και υπόσχεται
φως
καθώς η νύχτα μάς σκεπάζει.

2.Επίσκεψη στην αυλή

Καθώς θα ξεφλουδίζεις το μανταρίνι,
η μάνα θα σου φτιάχνει ελληνικό καφέ
και στην αυλή να σε τρατάρει θα την περιμένεις.
Μη σηκωθείς, στάσου εκεί
ο χρόνος να παγώσει,
το σπίτι πάλι να γεμίσει αρώματα και ήχους
και εγώ θα ‘ ρθω, όπως παλιά
να τυλιχτώ γύρω από το λαιμό σου.

3.Το πέμπτο γράμμα

Έψιλον.
Της επιστροφής.
Ίσως και της επιβεβαίωσης.
Άτεγκτος ο θυμός. Δεν υποχωρεί. Το ένα βήμα μπροστά σέρνει αμέτρητα πισωγυρίσματα.
Έψιλον λοιπόν.
Της ειλικρίνειας.
Ή μήπως της επανάληψης;
Αμείλικτος ο στεναγμός. Έρχεται σε ώρες ανυποψίαστες και θρυμματίζει ένα ηλιόλουστο πρωινό του Μάρτη.
Πέμπτο γράμμα στη σειρά.
Έτοιμο για εκτέλεση.
Ελπίδα και διάψευση αγκαλιά.
(Μα γιατί μπλέκονται έτσι τα γράμματα και με μπερδεύουν;)

Η Άντζελα Γεωργοτά γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Κυκλοφορούν δύο ποιητικές της συλλογές,  Στην πιθανότητα στηρίζεται η αγάπη (εκδόσεις Γαβριηλίδη) και Το ανεπίδοτο της συντριβής (εκδόσεις Κουκκίδα).