Δέντρα

Δέντρα!

Μαλλιά των εγκάτων της γης

ρίζες ζωής

με θέλγητρα, βότανα ίασης

δέντρα από αγάπη και χρόνο

χιλιάδες στρώματα ζωής,

μεταφραστές φωνών των πτηνών

οι πρωινές οι τελετές της κάθε μέρας

και της λάτρας

που κλαίτε στίχους σε

μαστίχα και καημό

χυμό, και ανασταίνετε

το καλωσόρισμα σε ξένους

και χαράκτες

ερωτευμένους και ζωγράφους

ποιητές και τίμους, δικούς και θαυμαστές

και στους προδότες κι εμπρηστές

άφεση αγνή τη δίνετε

-και στο πριόνι ακόμα-

για να κερδίσουν τον αθάνατο χυμό της κάθε αύριον…

μια θέση να ζητήσουνε, τη γνώμη της συγγνώμης

…Δέντρα

Στις συνοικίες ωδικών

ωρών και του κρυφτού σελήνης το παιχνίδι

στοιχήματα των ξυλοκόπων

αιματηρές, οι μαρτυρίες του Ιησού

κι η προδοσία κλάμα, Τιμίων των Ήλων του Σταυρού

του κόπου των γλυπτών το έργο τέχνης

και του ιερού της εκκλησιάς σεπτό το παραπέτασμα

μα και ληστών το κλάμα της αργής συνείδησης

…αγάπη της φωτιάς

δέντρα του καθαρού αέρα

ακούραστα αδέλφια των πνευμόνων,

τα δώσατε όλα και στο θάνατο

τα δώσατε όλα

στα μάτια που διψούν

τα δώσατε όλα και σας δίνω τόσο λίγα

μικρή κι ανίκανη μιαν απαλάμη γυρισμένη σ’ ουρανό για να μιλήσει

η προσευχή να ζήσει

…η ζωντανή φωνή

όπου τα λέει μ’ ανασαμό και με γαλήνη

δέντρα, βασίλεια πράσινου του βασιλείου θρόνοι

μικρά ιερά για να θυμόμαστε το Μέγα Φως

του Ήλιου των Παράσημων

μικροί Θεοί για να θυμόμαστε το Άσπιλο

δέντρα που αφήνετε να σας πουλήσουν Ιούδες

για να θυμούνται να επιστρέψουν στο αγνό οι άσκεφτοι

ακόμα κι απ’ τον βέβηλο τον φώκο* 

δίνετε ίαση αγίων

να επιστρέψουν στις ελιές θυσίες

στα γαλουχήματα της μνήμης των καλών

θνητοί

…Δέντρα!!! Στα χέρια μου ελευθερία

στα μάτια μου έρωτας, λατρεία

συνοδοιπόροι μου στο Συντριβάνι!

Ευτυχία!

 * Φώκος: φωτιά στην Κυπρ. διάλεκτο