Φαντασία

Τα τείχη του παραλόγου

παραμορφώνει η φαντασία

μα πίσω δε βρίσκει

τι κρύβει η ζωή.

Χορεύει στη σιωπή

σπάει τη γαλήνη

μέχρι να μπερδευτεί

στα ίδια της τα πόδια.

Άβυσσοι

Κοίτα το χέρι σου και δες το μέλλον

στης φυλακής μας τη νέα ζωή.

Τείχη υψώσανε μα λησμονήσαν

πώς είναι έτσι απ’ την αρχή.

Απ’ την αρχή για τον καθένα

από όταν κιόλας γεννηθεί.

Από όταν βγει μέσα στο φως

που το σκοτάδι το καλεί.

Αλλαγή φάσης

Προσδοκίες ευτυχίας

σαν καταλύτης μοιάζετε

σε δρόμο σκοτεινό

χωρίς επιστροφή.

Της ψυχής μου

τις ήρεμες σκέψεις

με στάλες δυστυχίας

ακολουθώ.