Οι ιστορίες της Ωραίας Κοιμωμένης

 Ξύπνησα ξαφνικά!  Ανήξερη, παραμυθένια,

με τα φερσίματα του αλλοτινού καιρού,

πανέμορφη σαν ρόδο ανθοπωλείου.

Με λάτρεψε ο αφυπνιστής μου κι άλλοι πρίγκιπες

κι ας ήμουνα, τόσες δεκαετίες, πρεσβύτερή τους.

Όμως, να ξέρω  μόνο γαλλικά και πιάνο

και με συσσωρευμένη άγνοια εκατό ετών!

Άρχισα να διαβάζω ανελλιπώς την Monde

να μελετώ νυχθημερόν –δεν ήθελα άλλον ύπνο-

 τις αλλαγές και τις παγκόσμιες ανακατατάξεις.

 Στο μεταξύ, όλα τα υπάρχοντά μου,

  ο  πύργος ,το κρεβάτι, το κομοδίνο μου,

απέκτησαν   αξία , ιστορική και ανταλλακτική.

 Πούλησα μερικά σε πλειστηριασμό

 να χρηματοδοτήσω  τις σπουδές μου.

Από μικρή έγραφα άριστες εκθέσεις,

με παρομοιώσεις κι άλλα καλολογικά ,

και βάλθηκα να εξωραϊζω τη ζωή μου

σε χίλιες εκδοχές: άλλαζα  τον χωρόχρονο.

Τις ιστορίες μου, εγκυρότατοι εκδότες

τις διακινούσαν με χαρά: ήταν ευπώλητες!

 Με ανάλογη επιτυχία,

 δίδαξα , χρόνια, δημιουργική γραφή

σ’ ένα Κολλέγιο, αξιολογημένο με άριστα,

Στη διαφημιστική του ιστοσελίδα

 οι εργοδότες μου είχαν αναρτήσει

 δυο ρετουσαρισμένα πορτρέτα μου,

 ένα με τήβεννο κι ένα  με στέμμα και νυχτικό.

Τώρα, πολύξερη, οδεύω προς τη σύνταξη.

Καμιά φορά λαβαίνω κι ανθοδέσμες,

μεθυστικές και υπνοφόρες, σαν νεκρώσιμες,

από  λησμονημένους  γερο-πρίγκιπες,

 έκπτωτους κι άνεργους συνήθως.

Μα τις πετώ στην ανακύκλωση αμέσως

και  συνεχίζω να συγγράφω με ακρίβεια

τα απομνημονεύματά μου.

 Αυτό το τελευταίο μου βιβλίο

δεν θάχει εκδοτική επιτυχία.

Σε ποιον θ΄  αρέσει η ζωή μου αψιμυθίωτη;