You are currently viewing ΑΝΑΚΡΕΩΝ (σχ. 1) Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

ΑΝΑΚΡΕΩΝ (σχ. 1) Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

 Απ. 53

Ο Έρωτας, που μόλις είδε τα ψαρά τα γένια μου,

με των χρυσόλαμπων φτερών του τ’ ανεμίσματα με προσπερνά

και φτερουγίζει μακριά μου.

 

Απ. 27

ε, παιδί, φέρε νερό, φέρε κρασί,

φέρε μας κι ανθοστόλιστα στεφάνια, φέρ’ τα, εμπρός,

γιατί στ’ αλήθεια πυγμαχώ, αναμετριέμαι με τον Έρωτα!

 

Απ. 4

άχου μικρό με βλέμμα κοριτσιού,

να σ’ αποκτήσω προσπαθώ, μα συ δεν το προσέχεις,

γιατί δεν ξέρεις τα ηνία της ψυχής μου πως κρατάς

και την εξουσιάζεις!

 

Aπ. 46D (σχ. 2)

και έκοψες της απαλής σου κόμης τα αψεγάδιαστο λουλούδι.

 

  1. P. Oxy.22.2322

και των μαλλιών που σκίαζαν τον τρυφερό αυχένα.

 

Τώρα λοιπόν εσύ ’σαι κουρεμένος· 

σε χέρια άξεστα η κόμη σου έχει πέσει

και χύθηκε ολόκληρη κάτω στη μαύρη σκόνη,

 

καθώς του άθλιου τού σίδερου το κόψιμο συνάντησε·

κι εγώ σπαράζω απ’ τον καημό μου.

Και τι λοιπόν κανείς να κάνει,

σαν δεν πετύχει μηδέ τη Θράκη να υπερασπιστεί;

 

 Απ. 3

τον Κλεόβουλο τον αγαπώ,

για τον Κλεόβουλο με πιάνει τρέλα

και πάνω στον Κλεόβουλο τα μάτια μου καρφώνω.

 

Απ. 44D 

Οι κρόταφοί μου γκρίζοι κιόλας γίνανε

και άσπρα τα μαλλιά μου.

Η νιότη με τις χάρες της δεν είναι πια εδώ

κι έχουν τα δόντια μου γεράσει,

κι από τη ζήση τη γλυκιά

χρόνος πολύς δε μου ’χει πλέον μείνει.

 

Για όλ’ αυτά συχνά βαριαστενάζω,

μιας και τον Τάρταρο φοβάμαι·

γιατί τα έγκατα του ΄Αδη είναι φριχτά

κι η κάθοδος σ’ αυτόν φαρμάκι.

Και ένα είναι σίγουρο γι’ αυτόν που θα κατέβει,

ότι δεν πρόκειται επάνω ν’ ανέβει πια ξανά.

 

 

 

 

 

 

 

  • Για τον λυρικό ποιητή Ανακρέοντα βλ. κείμενό μας με θέμα τις λέξεις «χρυσόπεπλος-χρυσοκόμης» (15/5/2018).
  • Ο ακόλουθος στίχος καθώς και το επόμενο σπάραγμα είναι εμπνευσμένα από ένα περιστατικό που συνέβη στη ζωή του Ανακρέοντα σχετικό με κάποιον νεαρό Σμερδίη, ο οποίος είχε κερδίσει τον έρωτα του ποιητή. Ο νέος, Θρακιώτης στην καταγωγή, έκοψε τα μακριά μαλλιά του (οι Θράκες έτρεφαν πλούσια κόμη), και ο Ανακρέων θρηνεί για το γεγονός με στίχους που γοητεύουν με την περιπάθεια και τον χυμώδη λυρισμό τους.

Γεωργία Παπαδάκη

H Γεωργία Παπαδάκη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου υπηρέτησε για δέκα χρόνια ως Βοηθός στον Τομέα Αρχαιολογίας και, παράλληλα, έλαβε μέρος σε διάφορες ανασκαφές. Τα τελευταία χρόνια μελετάει αρχαίους συγγραφείς και μεταφράζει αγαπημένα της κείμενα της ελληνικής γραμματείας. Από το Α΄Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας έχει παρουσιάσει παλαιότερα μια σειρά σχετικών εκπομπών με τον τίτλο « Είτε βραδιάζει είτε φέγγει, μένει λευκό το γιασεμί». ΄Εχουν εκδοθεί εξι βιβλία της: "Aνθολογία αρχαίας ελληνικής ερωτικής ποίησης", "Ο δικός μας Αριστοφάνης",  "Μούσας άγγιγμα", " Αισχύλος. Ο ποιητής του μεγαλοπρεπούς και του τιτανικού", "Σοφοκλής. Η «μέλισσα» του αρχαίου ποιητικού λόγου", "Η γυναίκα και ο γυναικείος λόγος στο έργο του Ευριπίδη".

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.