Από τον εκδοτικό οίκο Ιωλκός κυκλοφόρησε πρόσφατα, με τον παραπάνω συμβολικό και αλληγορικό τίτλο, η ποιητική συλλογή της αγαπητής συναδέλφου Βασιλείας Κόρακα, δ.φ., καθηγήτριας γαλλικής γλώσσας και λογοτεχνίας και συγγραφέως. Η συλλογή αποτελεί την τέταρτη, στη σειρά, έκδοση μετά τα Λιχνίσματα (2017), τη Λυρική εξερεύνηση (2018) και τις Παρουσίες (2020), μια πλούσια ποιητική παραγωγή, υψηλών απαιτήσεων, που συγκινεί ιδιαίτερα τους μελετητές και τους αναγνώστες ευρέος φάσματος.
Η παρούσα συλλογή, αφιερωμένη στην Enza και, με ξεχωριστή συγκίνηση, στους Γάλλους φιλέλληνες, πηγή έμπνευσή της, όπως δηλώνει και το ομότιτλο ποίημα (Παρίσι, Ιούλιο 2021), «αντλώντας τόσες πηγές ζωής» και αποτελείται από 36 λυρικά στιχουργήματα· ποιήματα με τέλεια γλωσσική έκφραση, με ελάχιστους ιδιωματισμούς, πεποικιλμένη με γαλλικά παραθέματα, απόρροια της γαλλικής της παιδείας, που δεν παρακωλύουν, όμως, την κατανόηση του κειμένου. Γραμμένα όλα σε ελεύθερη μορφή, με εμφανή την υπερρεαλιστική γραφή, με τίτλους ερεθιστικούς και με πολυδιάστατο περιεχόμενο, που εξακτινώνεται με στίχους απλούς, εύκαμπτους και γλαφυρούς, που προσελκύουν τον αναγνώστη με τη μουσικότητα, το συμβολιστικό χαρακτήρα και τη φιλοσοφική διάσταση. Έντονη η ποιητική γλώσσα που είναι «εξ ορισμού πάλη με την εικόνα και τη ρίζα της έμπνευσης… ως σιωπηλή μαρτυρία της λέξης…» ποίηση λειτουργική, ρευστή, προσαρμόσιμη ποταμηδόν σ’ αποκαλυπτική μαρτυρία. (Όλβιος τάφος).
Μια ποίηση προσωπική, επηρεασμένη από τη γαλλική της κουλτούρα και τις βιωματικές εμπειρίες από τα γαλλικά γράμματα, που παραπέμπουν συνειρμικά, με την αίσθηση του μέτρου και το λεπτό αρμονικό ένδυμα του στίχου, στη γαλλική συμβολιστική ποίηση, ιδιαίτερα του ελληνογάλλου ποιητή και λογοτέχνη Jean Moréas (1856-1910), Στροφές, που έζησε όλη του τη ζωή στη γαλλική πρωτεύουσα. Αυτή η περιδιάβαση στο Παρίσι, στην «πόλη του φωτός», που αγάπησε ιδιαίτερα, όπως και ο Γεώργιος Δροσίνης, που τη θεωρούσε δεύτερη πατρίδα του, αποτυπώνεται συναισθηματικά στα ποιήματα της Βασιλείας: Απέναντι απ’ τη Σορβόννη… η χαρά καρποφόρησε ξανά (Εμπειρία. Paris, Rue des…), στις μεγάλες λεωφόρους (Boulevards), «με γρήγορο το βάδην· λικνιστικό, κυματιστό, χορευτικό πολύ» (Το βάδισμα). Μια εντυπωσιακή περιπλάνηση στην πόλη, au petit matin, με «κρατερό πλοηγό» τη διανοητική γέφυρα που ενώνει τις δύο όχθες του ποταμού (Σηκουάνα) χωρίς ν’ αφήνει τη φαντασία να καλπάζει (Αφήγηση).
Παράλληλα, δυνατές βιωματικές εμπειρίες, «Τα πάντα όσα είχα βιώσει / έγιναν μετέπειτα αναμνήσεις» (Το βίωμα) αναδύονται από την επιδημία του κορωνοϊού, Στον καιρό της καραντίνας: Εν μέσω πανδημίας και άγχους. Εν μέσω αοριστίας και δειλίας. (Το καλοκαίρι ήρθε) και τον αυτοπεριορισμό, στο ποίημα Hit et nunc (=Εδώ και τώρα), όπου η ημερομηνία, Αθήνα, 20/3/’20 δείχνει ότι όλα τα συνθλίβει η επιδημία, «με τον μολυβένιο ουρανό, αρχές Ιούνη (Αίφνης μολυβής), περιμένοντας εναγώνια την Αγία Υπομονή.
Θρησκευτικές επιδράσεις ανιχνεύονται στα ποιήματα: Un foyer de dévotion (= Μια εστία αφοσίωσης), με το Ιερόν, «τόπο λατρείας, συνάξεων, εφησυχασμού και θεραπείας», Παρηγοριά (Τα της χάριτος ρείθρα / παγιδεύω με το μάτι / στο Δαυΐδ), Η ελπίδα (Κι ανάπνευσες Δόξα τω Θεώ!) και στο έξοχο Η Παναγία, με τα λαϊκά κοσμητικά επίθετα δίκην προσκυνημάτων, στην Παναγία την Πρέσβειρα: Η Πλατυτέρα, η Παντάνασσα, η Κεχαριτωμένη, η Θεία Σκέπη, η Φοβερά Προστασία…
Εξαιρετικό το καταληκτικό ποίημα της Βασιλείας, Από μακριά, όπου προβάλλεται με έμφαση η δύναμη της ποίησης σε όλες τις εκφάνσεις της, καθώς και η ζωογόνα πνοή που την εμπνέει ιδιαίτερα στην κοσμική της σχέση, δίνοντας χαρά στην ύπαρξή της… διότι ποίηση σημαίνει / εκ των ένδον, / γεννιέται η σιωπή της λέξης / και πάσα προσδοκία / χαρούμενη.
Εν κατακλείδι, η ποίηση της Βασιλείας, με την αφαιρετική της γλώσσα και το απροσδιόριστο, ενίοτε, περίγραμμα, προκαλεί τον αναγνώστη με τη διακριτή ευαισθησία της και της συγκινησιακή της φόρτιση, επισφραγίζοντας έτσι εκπληκτικά τις προηγούμενες συλλογές της. Της ευχόμαστε ολόψυχα, μαζί με τα ολόθερμα συγχαρητήρια, συνέχιση της ποιητικής της παραγωγής, με νέες κάθε φορά παρουσιάσεις.
Ο Αναστάσιος Αγγ. Στέφος, είναι δ.φ. Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων και του Συλλόγου «Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη»
