Είχα την τύχη να έχω συνάδελφο την Ελένη Λόππα την πρώτη χρονιά που δούλεψα ως αναπληρώτρια φιλόλογος σε γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης. Πραγματική όαση σε ένα περιβάλλον ως επί το πλείστον συντηρητικό. Αρκετά χρόνια αργότερα ξανασυναντηθήκαμε, όταν ήμασταν μέλη των συγγραφικών ομάδων αναθεώρησης των σχολικών βιβλίων για τη Νεοελληνική Γλώσσα, του Λυκείου η Ελένη, του Γυμνασίου εγώ, με επιστημονικό υπεύθυνο τον Χρήστο Τσολάκη. Και τώρα βρισκόμαστε πάλι, ως συνταξιούχοι της δημόσιας εκπαίδευσης, με αμείωτο όμως ενδιαφέρον και αγάπη για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και τα εκπαιδευτικά πράγματα. Εκείνο που διαπιστώνω πάντα, όταν έρχομαι σε επαφή μαζί της, είτε μέσα από τις συζητήσεις μας είτε διαβάζοντας τα βιβλία της, είναι ότι, παρόλη την εξαιρετική πορεία της ως εκπαιδευτικού και ως συγγραφέα, παραμένει ένας άνθρωπος απλός, μεστός και προσγειωμένος, πρόθυμη να βοηθήσει, να συμβουλέψει, να συμπαρασταθεί. Με χαρά, λοιπόν, έχω στα χέρια μου το τελευταίο της βιβλίο, μια νουβέλα με τίτλο «Μωβ».
Η υπόθεση εκτυλίσσεται κάπου στη Σιθωνία το 2020. Ένας επιτυχημένος αρχιτέκτονας, ο Έκτορας, επιστρέφοντας από ένα συνέδριο στο Μιλάνο, όπου είχε και μία σύντομη ερωτική συνεύρεση με συναδέλφισσά του, διαπιστώνει πως έχει μολυνθεί από τον νέο κορονοϊό. Η σύντροφός του Μόνικα, καταξιωμένη μεταφράστρια λογοτεχνικών κειμένων από τα γαλλικά και τα γερμανικά, σε κατάσταση πανικού, καλεί το ΕΚΑΒ που τον μεταφέρει στο νοσοκομείο. Περνάει σχεδόν ένα δίμηνο, βυθισμένη στη μοναξιά, στη θλίψη, στις αναμνήσεις και στην αγωνία για την τύχη του συντρόφου της. Στο διάστημα αυτό ένα επώνυμο τηλεφώνημα από την Ιταλία τη φέρνει σε επαφή με μια νέα πραγματικότητα. Η συνέχεια είναι ανατρεπτική. Η Μόνικα θα κληθεί να πάρει αποφάσεις δύσκολες και καθοριστικές για την ίδια και όχι μόνο.
Η Ελένη Λόππα, άριστη γνώστρια των τεχνικών της αφήγησης, φροντίζει από την αρχή μέχρι το τέλος να μας κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο. Η γνωριμία και η σχέση του Έκτορα και της Μόνικας εγκιβωτίζονται στις αναμνήσεις και στις σκέψεις των δύο ηρώων, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας εκείνου. Έτσι εξυπηρετείται με τον καλύτερο τρόπο η οικονομία του έργου. Ο Έκτορας, αν και φεύγει από τη ζωή ήδη από τη σελίδα 67, παραμένει στο προσκήνιο μέχρι το τέλος του βιβλίου, ως πρόσωπο αναφοράς. Έχουμε πάντα την αίσθηση ότι βρίσκεται εκεί, ανάμεσα στα σχέδια και στα βιβλία του και δίπλα στην αγαπημένη του σύντροφο. Η Μόνικα, κεντρική ηρωίδα, είναι μια γυναίκα δυναμική αλλά και ευαίσθητη, που αγαπάει τη λογοτεχνία και τη μουσική. Βιώνει το πένθος της με αξιοπρέπεια, κάποιες φορές κλονίζεται, νιώθει θυμό και απογοήτευση, ωστόσο καταφέρνει να βγει από το στενό πλαίσιο του μικρόκοσμού της και να δει τη μεγάλη εικόνα, που είναι η νέα ζωή που έρχεται. Αυτό δεν γίνεται σε μια στιγμή. Η προσωπικότητά της ξεδιπλώνεται αριστοτεχνικά μέσα από τους διαλόγους και την εσωτερική της πάλη για τις αποφάσεις που πρέπει να πάρει. Κοντά στους δύο κεντρικούς ήρωες διαγράφονται και οι προσωπικότητες άλλων, που λειτουργούν είτε ως «πρόσωπα-κλειδιά» στην όλη πλοκή, όπως η Λετίτσια, είτε υποστηρικτικά και συμπληρωματικά, όπως η Νόρα, φίλη της Μόνικας. Ο έρωτας, η αγάπη, η φιλία, η αξιοπρέπεια δεν αποτελούν αφηρημένες έννοιες αλλά αποκτούν υπόσταση μέσα από τις σκέψεις και τη δράση των ηρώων της Ελένης Λόππα. «Η ζωή είναι πιο σημαντική στη συνάντηση με τον ΄Αλλον» μάς λέει η συγγραφέας. Το τέλος της ιστορίας αποτελεί ουσιαστικά το ξεκίνημα μιας άλλης που καλούμαστε να συμπληρώσουμε εμείς, καθώς αυτό το τέλος έρχεται να φωτίσει και την αρχή του βιβλίου.
Όμορφο και καλογραμμένο το Μωβ. Ο πεζός λόγος διαπλέκεται με τον ποιητικό. Εξαιρετική η επιλογή ποιητικών κειμένων, γνωστών ποιητών αλλά και της συγγραφέως, στην αρχή του κάθε κεφαλαίου. Είχα συνεχώς την αίσθηση, διαβάζοντάς τα, ότι πρόκειται για χορικά ενός σύγχρονου δράματος, που απαγγέλοντάς τα η προεξάρχουσα μάς προετοιμάζει για τα μελλούμενα ή σχολιάζει τα όσα έγιναν και μας οδηγεί να σκύψουμε μέσα μας, να στοχαστούμε, να βγούμε από το σκοτάδι στο φως, «να προσεγγίσουμε και να αποδεχτούμε τον Άλλον», όπως γράφει η συγγραφέας, «με την ιαματική δύναμη της Αγάπης». Σ’ ευχαριστούμε Ελένη.
Σημείωση για τους λάτρεις των σελιδοδεικτών: Ο σελιδοδείκτης μέσα στο βιβλίο είναι συλλεκτικός!
