Στον απέναντι τοίχο ημερολόγιο τοίχου

υπάρχει τοίχος

υπάρχει απέναντι

λείπουν οι μέρες

Καρέκλα γραφείου σε πιρουέτα ανάπηρου

φωτιστικό γραφείου, μαύρο, διεστραμμένο  

λουστραρισμένη επιφάνεια, πάνω της, παράξενο

φάκελος άδειος

χωρίς επιστολή και χωρίς παραλήπτη

Στο γκρίζο γραμματόσημο σάλιο αποστολέα μεταστάντος

Θα το ’στειλε στον εαυτό του

Θυμάμαι, δηλαδή επινοώ:

Ο θείος

είχε αρχίσει να φεύγει απ’ τα μαλλιά

να λιώνει απ’ τα δάχτυλα

νήμα κομμένο σαν τον έδενε στιγμιαία, πότε πότε

στο σαλόνι με την θεία, άκρη της αβύσσου

τις άλλες ώρες, απαθής

διασταύρωνε προαισθήματα και αναμνήσεις

άλυτα σταυρόλεξα

του είχαν μείνει μόνο

σκέψεις ακίνητες και χωρίς κίνητρο

μετά,

οι μήνες πέρασαν, το ράγισμα του γύψου πέρασε

γλυκά

σ’ όλο τον σκελετό του.

Η Άννα Λίζα Παγώνη γεννήθηκε στην Λυών από γονείς μετανάστες. Σε ηλικία 11 ετών επέστρεψε στα Βοδενά, τόπο καταγωγής της, όπου και τέλειωσε το λύκειο. Το 2010 ήρθε στην Αθήνα όπου σπούδασε νοσηλευτική και λογοθεραπεία. Εργάζεται ως προισταμένη σε σούπερ μάρκετ.