IN MEMORIAM

Μου στερέψανε την πηγή,
για να ξεχάσω τη δροσιά.
Μου κάψανε τις συστάδες των πεύκων,
για να μη συνομιλώ με τον άνεμο.
Μου μολύνουν τη θάλασσα
και δε στολίζει τη ματιά μου ο αφρός της.

Την πέννα μου όμως εγώ δεν πετώ.
Με στίχους πεισματάρηδες
θα μιλήσω και πάλι
για τη δροσιά της πηγής.
Στο θρόισμα του ανέμου θ’ απαντήσω.
Και με λευκότατον αφρό στολισμένη
θα χαίρομαι την ομορφιά
ν’ αναδύεται από τη θάλασσα
βρίσκοντας καταφύγιο στα τραγούδια μου,
για να μην την ξεχάσουν οι άνθρωποι
και να την πεθυμάνε.