ΚΑΚΤΟΕΙΔΕΣ
Η εγκατάσταση στο γραφείο ολοκληρώθηκε όταν το γλαστράκι με το κακτοειδές τοποθετήθηκε δίπλα στην οθόνη. Στους άλλους είπε ότι το έκανε για να απορροφά την ακτινοβολία, όπως δήθεν είχε διαβάσει κάπου. Στην πραγματικότητα ήθελε ανά πάσα στιγμή να επιβεβαιώνει την αντοχή της, ακόμη και στις πλέον αντίξοες συνθήκες. Ήταν τώρα ευκαιρία για μια καινούργια αρχή. Όλα είχαν πάει καλά. Η θεία είχε επικοινωνήσει εγκαίρως με το μέλος του κόμματος, επικαλούμενη την παλιά φιλία και τις αναμνήσεις από τη γενέτειρα. Το μέλος του κόμματος είχε τηλεφωνήσει σε τοπικό στέλεχος, θυμίζοντάς του την ενθουσιώδη στήριξη στις εκλογές. Το τοπικό στέλεχος, γνωστό για τον επαγγελματισμό με τον οποίο αντιμετώπιζε παρόμοια αιτήματα, ενημέρωσε αμέσως τον κοσμήτορα. Ο κοσμήτορας ήθελε να εξασφαλίσει ευκολότερη πρόσβαση σε κοινοτικά εκπαιδευτικά κονδύλια. Κινήθηκε κι αυτός ταχύτατα. Σε τρεις μήνες, η μετάθεση πραγματοποιήθηκε.
Έτσι, η Χλόη δεν θα ήταν πια αντιμέτωπη με το κράμα οχλοβοής και μαχαιρωμάτων που της είχε μαυρίσει την ψυχή . Οι μέρες της δεν θα έμοιαζαν πλέον με πηχτό χυλό. Δεν θα χρειαζόταν πια να προσέχει τις κινήσεις και τα λόγια της∙ ούτε να υπομένει το πεινασμένο βλέμμα και τα χαϊδέματα στην πλάτη ή χαμηλότερα, από βετεράνους υψηλών κλιμακίων. Και, ως ανέλπιστο μπόνους, θα μπορούσε να απασχοληθεί σε κάτι σχετικό με τις σπουδές της στους υπολογιστές, αντί να προσπαθεί να συνεννοηθεί με άσχετους τεχνικούς και να ρίχνει ψηφιακές πασιέντζες.
Όλα είχαν πάει καλά. Αλλά, ποιος να το φανταστεί; Έπειτα από δύο χρόνια, το κακτοειδές σάπισε. Στα καλά καθούμενα. Πολύ στενοχωρήθηκε η Χλόη. Συμβαίνουν όμως αυτά. Ίσως κάποιος να το είχε ποτίσει εν αγνοία της. Ίσως να το είχε βλάψει το κλιματιστικό, πιθανώς και κάποιο μικρόβιο.
Μπορεί βέβαια και να μην άντεξε αυτά που είχε δει να συμβαίνουν μπροστά του: τη Χλόη να αλλάζει γραφείο σε μια νύχτα, να πλασάρεται σαν να μην υπάρχει αύριο, να λιώνει το στόμα της στα «βεβαίως» και τα «μάλιστα», να κοιτάζει με δέος τους ανωτέρους, υπακούοντας στις εντολές τους, πριν καν αυτές δοθούν∙ και, κερασάκι στην τούρτα, να ολοκληρώνει κάθε τηλεφώνημα μ’ ένα εγκάρδιο: «Πολλούς χαιρετισμούς. Και μην ανησυχείς. Θα το κανονίσω εγώ».
Ο Απόστολος Μαϊκίδης γεννήθηκε το 1972 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται.
