You are currently viewing Αριστούλα Δάλλη: δυο ποιήματα

Αριστούλα Δάλλη: δυο ποιήματα

ΔΙΔΥΜΕΣ

.

Το χάραμα μουντό

κρανίου τόπος για μελλοθάνατους.

Κουκουλοφόροι μισαλλόδοξοι εκτελεστές

ντυμένοι στα χρώματα του θανάτου

με μίσος ακονίζουν μαχαίρια

Μα αυτή, μητριαρχική γυναίκα

αρχέγονη ουσία του  πνεύματος

σε παράλληλα σύμπαντα υπάρχει.

Με το Λόγο σε χορό ζευγαρώνει και γεννά

από το χάος το αυγό του κόσμου.

Τώρα, ιέρεια καταδικασμένη σε θάνατο

περιμένει  με δεμένα  μάτια την εκτέλεση.

Παραβάτες οι έκπτωτοι άγγελοι

επιθυμούν   του χθόνιου φιδιού τη γέννηση.

Αυτή χωρίς φόβο

το δίδυμο εαυτό της βλέπει

ανέγγιχτο από τον θάνατο

 στη μητρική αγκαλιά της

ένα περιστέρι.

 

 

  Ο ΠΑΠΠΟΥΣ

 

Το σακάκι και το φανελένιο παντελόνι

του παππού

φοράει η βιενέζικη καρέκλα

δίπλα στο άδειο του κρεβάτι .

Χωρίς κορδόνια τα παπούτσια του,

γλίστρησαν ύπουλα την νύχτα

και σαν φίδια  τύλιξαν τον  λαιμό του

με την ασφυκτική  αγάπη  τους.

Σκουριασμένο το μαχαίρι του

δεν ευνουχίζει πλέον  λέξεις,

ούτε κόβει τα φτερά

των νεοσσών στις φωλιές  τους.

Τώρα γυμνός

με σκέπασμα την δροσερή χλόη

γεννιέται απ ΄ αρχής αλλού

χωρίς προπατορικό  αμάρτημα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.