ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΠΙΟΥ

Παραφουσκωμένη σαν γκάιντα
καθώς προβάλει η ομίχλη οξύς
μιας μουσικής ο ήχος
καθρεφτίζεται στη μύτη του σπαθιού της.

Κόντρα παίρνει τα γένια του
Κόντρα τα μουστάκια.

Το απαλό του μάγουλο
διάσελο μια μέρα καθαρή
ας πούμε τη Δευτέρα
που ο χαρταετός εντός του θέματος
δεσπόζει στο τοπίο
και πλάστιγγα για την ισορροπία του
ορίζει την ουρά του.

Σε δάχτυλο δικαιοσύνης φρρρρ
ούριος ήχος
περνά το δαχτυλίδι του.

Στα σύρματα της Δ.Ε.Η μόνο
το περιστέρι ακουμπά
τις πληγωμένες του πατούσες.