Με το ρυθμό του σώματος που τρέχει για ν’ αποφύγει τις φλόγες Με το ρυθμό του σώματος που τρέχει για να πέσει στις φλόγες Με το ρυθμό της σάλπιγγας που ξεγεννά η ψυχή Με την καρδιά του ένα καπέλο που πετάγεται σαν γιορτινής σαμπάνιας πώμα Ένα ολόκληρο αυτοκίνητο ισορροπεί στην ασκεπή τροχιά του κενού.
ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ
Κλειδώθηκαν στους ουρανούς. Καταληψίες σηκώσανε πανό οι νεκροί. Πιωμένοι νταμιτζάνες θάνατο τσουγκρίσαν τα οστά τους στο μηριαίο της νύχτας κρασοπότηρο.
Κουκουβαγιών κεφάλια οι τέσσερις κεφαλές του Φάροι περιστρεφόμενοι στου πουθενά τη μέση ενός απείρου.
Καταληψίες σηκώσανε πανό οι νεκροί. Σελίδα που τα πουλιά για ψίχουλα τα γράμματα περάσαν Κι αυτοί όλη ετούτη την τροφή αποστηθίσαν Ίσως ( με τι άραγε στήθος; ) μια συνοχή προβάροντας αιώνια.
