Στον τόπο που τελευταία επισκέπτομαι, τα γκρεμισμένα σπίτια  ορθώνονται σιωπηλά την νύχτα. Ζητούν κήπους, κερδίζουν το χορτάρι, τα φυτά, άνθη την μυστική εποχή του έτους. Είναι ένα στοίχημα που όταν παιζόταν, χρόνια πριν, κανείς δεν ήξερε ότι είχε ήδη κερδηθεί. Ένας πλανήτης ζωντανών που τον επισκέπτονται κάτοικοι μιάς διάστασης διαφορετικής από εκείνη που μαγκώνεται απ’ την αναπηρία.

Την πόλη μου οργώνουν άροτρα· ξεριζώνουν πέτρες, τις ρίζες γιγάντιων κισσών. Εδώ ζωή είναι τα σκουλήκια- Πρωτέας που αργοπορεί σε σχήμα κύκλου. Οι θόρυβοι παύουν με τη δύση. Η ανατολή συγκρούεται με τα κλειστά παράθυρα.

Καιρό το τρέμουλο στο βάδισμα δε μ’ άφηνε να δω τις διαβρωμένες όψεις των κτιρίων. Κάποια απ’ αυτά σωριάζονταν.

Το βιβλίο ανοίγει, έπειτα κλείνει με τους λυγμούς τού αναγνώστη.

Στην τρέλα της αρχής οφείλουν τον νεκρό που επισκέπτεται αυτή την πόλη.

(από την συλλογή “Καρναβαλιστής”, Κέδρος)

   Βιογραφικό σημείωμα:

  Η Βερονίκη Δαλακούρα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ανθρωπογεωγραφία στο Montpellier. Εργάστηκε ως δικηγόρος και ως μεταφράστρια. Δίδαξε  ανθρωπογεωγραφία στο Πανεπιστήμιο της Κομοτηνής. Από το 1996 είναι καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές: Ποίηση (1967-1972), Αθήνα, 1972, Η παρακμή του έρωτα, Διογένης, 1976, Ο ύπνος, Νεφέλη, 1982, Μέρες ηδονής, Φόρμα, 1991, Άγρια αγγελική φωτιά, Άγρα, 1997, 26 Ποιήματα, Άγρα, 2004 και Καρναβαλιστής, Κέδρος, 2011. Έχει γράψει τα πεζά: Παιχνίδι του τέλους, Νεφέλη,1988,  Ο πίνακας του Χόλντερ, Άγρα, 2004 και Ένα απόγευμα, η ομίχλη, Κουκιδα, 2018. Επιπλέον, έχει μεταφράσει Απολιναίρ, Ρεμπώ, Σταντάλ, Α.Σ. Εξυπερύ, Μπωντλαίρ και άλλους συγγραφείς.