Γυναίκα νέα σε γέρο άντρα δεν ταιριάζει.

      Γιατί ’ναι σαν τη βάρκα που μήτε στο πηδάλιο υπακούει

      μήτε οι άγκυρες τη συγκρατούν·

      και τα σχοινιά της σπάζοντας πολλές φορές,

      μες στη νυχτιά άλλο λιμάνι βρίσκει.                                                        

                                 ————-              

 Κρασί, τη μια σε επαινώ, την άλλη σ’ επικρίνω·

        και δεν μπορώ μήτε να σε μισήσω ολότελα μηδέ να σ’ αγαπήσω.

        Είσαι και ευτυχία συ, είσαι και συμφορά.                                             

 Ποιος θα μπορούσε εσένανε να σε κατηγορήσει;

         Αλλά και ποιος που φρονιμάδα πλέρια έχει μπορεί να σε  παινέψει;

                                ————-

     ΄Αμυαλοι άνθρωποι κι ανόητοι είναι αυτοί που κλαίνε τους νεκρούς

κι όχι της νιότης τον ανθό που χάνεται και πάει.

                             ——————-

* Για τον Θέογνη βλ. σχ. 2 του κειμένου μας της 24^ης Μαρτίου 2018, του σχετικού με τη λέξη «χρυσός».