– Ι –

ο πατέρας

με στόμα κλειστό

ελαφρά τον άγγιζα

στο φαρδύ ζωγράφιζα

μέτωπό του

ένα μήλο *

δυό κουρτινάκια τραβηγμένα

στα χείλη

και τον έβλεπα μέσα…

            – ΙΙ –

στρίψαν τα φύλλα

σαν γλώσσες

γεμάτες βρισιές *

φαύλος κύκλος τα πράγματα

ήρθε η βροχή…

να επανέλθει

η ευγένεια η αισθητική.

             – ΙΙΙ –

τα χέρια σου 

τρυφερά

σαβάτι στην αφή

όπως τα μούρα στα χείλη

το πρωί

σκεπασμένα διάφανα

τα στήθη σου

ακουμπώ με τον δείκτη

και γεννιέται θαυμαστικά

η σκιά της μουριάς στο 

μέσα καλοκαίρι…