Κυνικό

Απ’ τα τρίσβαθα του πιθαριού ακούστηκε κάτι που σαν να

έλεγε: Όταν ο εγκέφαλος απορρίψει το ένα λάμδα και τον

τόνο στη λήγουσα, αρχίζει να λειτουργεί, επιτέλους, κανονικά και

 η μυωπία αποκαθίσταται, οι ομίχλες ξεδιαλύνουν, τα

φτερά μεγαλώνουν. Ξαφνικά οι δρόμοι της ζωής πληθαίνουν,

οι δυνατότητες πολλαπλασιάζονται. Συνήθως συμβαίνει γύρω

στα σαράντα, όμως μπορεί να μη συμβεί και ποτέ.

Μισγάγγεια

Στου βιβλίου τη μισγάγγεια μπορεί να βρεις κρυστάλλινο

νερό να ξεδιψάσεις. Όμως, συχνά βούρκο θα βρεις και θα

βουρκώσεις κι άπειρα απορρίμματα σωρούς και θα απορήσεις. 

Κι άλλοτε πάλι αυτόπτης θα ’σαι όταν μπάζα αξεδιάλεχτα 

τις λέξεις φορτηγά θα ξεφορτώνουν,

ενώ πιο πέρα τα ερπυστριοφόρα των οικοπεδοφάγων της λογοτεχνίας

 αμετροεπώς θα μαρσάρουν την κακοφορμισμένη αυταρέσκειά τους.