Η  ΜΟΝΑΞΙΑ   ΤΗΣ   ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ

Και ύστερα από το ξάφνιασμα και την απορία,

την αίσθηση απειλής και τον έκδηλο φόβο

στο βέβηλο αναρώτημα για τη σκιά της πανδημίας,

προσέτρεξαν ομόλογοι οι πρεσβευτές της γνώσης,

της συγκροτημένης σκέψης και επώδυνης αλήθειας,

ως ώριμη ανάγκη των καιρών και της προφητείας,

το χρόνο να μετρήσουμε στις κοινές συνήθειες

και τη ζωή μας, στο σεβασμό και την ελευθερία.

Δόγματα κοινωνικά και συμπεριφοράς κανόνες

σε μια αναθεώρηση πραγματειών και θεσπισμάτων,

με πίστη στη συμμόρφωση και την απόσταση ευθύνη,

αφίλιωτη η ομήγυρη ,ανεύθυνες οι μαζώξεις,

τ’ αντάμωμα παρασπονδή, η χειραψία ύβρις,

μακαριότητα ο αναγκασμός και βία η αγωγή.

Βλέμματα απόμακρα, θολά,περίσκεψη και μελαγχολία

στο τέλος μίας εποχής και την αποδοχή μιας άλλης.

Οι απόψεις, προσωπικές παραδοχές και βεβαιότητες,

δελεασμός η αμφισβήτηση, η επιφύλαξη κρίση,

οι λογισμοί αναφορές και η αυτογνωσία δίκη,

με την πραγματικότητα να ξεπερνά γραφή και λόγο.

Πρόκριμα η προσαρμογή, με συμβιβασμούς κι αρνήσεις,

με αναδρομές εγκώμια και απαντοχές συμμαθητείας.

Νεφέλωμα ψυχής η απόσταση από τα καθιερωμένα,

μοναξιά η σύγκριση και οι αφορισμοί τ’ αγνώστου.