Με του Μαρτιού το καλωσόρισμα το γλυκό ,

το γνέψιμο το πρόσχαρο τ’ Απρίλη και το γέλιο

και του Μαγιού τ’ αγκάλιασμα και το φιλί ,

πήρε ο κόσμος φώτισμα και χρώμα ανατολής

κι απόδρασε στις αναμνήσεις και τις πεθυμιές

μέσα από του χρόνου τις πλατιές ρωγμές

που άνοιξε η καλότυχη αποζήτηση της φυγής,

στης άνοιξης την ομορφιά και της ζωής.

Μέσα από κοινές προκλήσεις και ιστορίες,

από εσπέριους μύθους και δοξασίες

και αλήθειες προσωπικές,θάρρητες και φοβίες

βρήκε ο κόσμος πεποίθηση και αντοχή

κι απόδρασε στη γνώση και την πίστη

να γίνει η εχέμυθη ευχή ομόδοξη φωνή,

η σύναξη  άδολη μοιρασιά κι αλληλεγγύη

κι η πρόβλεψη βεβαιότητα και ευτυχία.

Με μνήμες βαθιές και άξιες παρουσίες,

συνάγωγη τη σκέψη σε ιδέες και πρακτικές

και τους καιρούς ορίζοντες μακράς διαδρομής,

τόλμησε ο κόσμος ανάγκες ν΄αφουγκραστεί

κι απόδρασε στην ενόραση της δημιουργίας,

ο στοχασμός να γίνει ευδόκιμη βουλή

η ύπαρξη, ανταύγεια θέωσης και σπονδή

ονείρων και οραμάτων, για μια αισιόδοξη αρχή.