Μια συγκλονιστική, παράσταση γεμάτη με όλα τα στοιχεία που υπηρετούν στο θέατρο την αλήθεια της ζωής: Υποκριτική, παντομίμα, μουσική, τραγούδι, κίνηση, χορός, λεπτή αίσθηση του χιούμορ, διακωμώδηση, σαρκασμός, που δημιουργούν ένα τέλειο συνολικά αποτέλεσμα.
Το κείμενο γραμμένο και συραμμένο εύστοχα με αποσπάσματα από τον Πλούταρχο, την Σαπφώ, τον Ευριπίδη, τον Επίκουρο, τον Σαίξπηρ, τον Πούσκιν και τον Γρυπάρη, συνδυάζονται και αποδίδονται με πρωτότυπο τρόπο σαν βαριετέ με μεταλλαγές χαρακτήρων και πάντα με βασικό κορμό τον έρωτα απέναντι στην απομόνωση – αποξένωση του ανθρώπου.
Ένα έξυπνο κείμενο που έδωσε τη δυνατότητα στον ηθοποιό και σκηνοθέτη Γεράσιμο Γεννατά να ξεδιπλώσει όλη τη γνώση, την εμπειρία και τη δυναμική του σε μια στιβαρή σκηνοθεσία ώστε το αποτέλεσμα να είναι εκπληκτικό και τούτο φάνηκε σε όλη τη διάρκεια του έργου καθώς η πολυτάλαντη ηθοποιός Μαρία Φλώρου με άρτια τεχνική υποκριτική κατάρτιση και καθηλωτική ερμηνεία απέδωσε μέσα από ένα δύσκολο πολυπρόσωπο έργο -τουλάχιστον είκοσι διαφορετικούς ρόλους- κρατώντας αστείρευτο ενδιαφέρον μέσα από τη διαδραστική επικοινωνία με το κοινό.
Μέσα από διαχρονικά αποσπάσματα κειμένων αναδύθηκαν στοιχεία της δυστοπικής καθημερινότητας μας, με χιουμοριστική πάντα διάθεση πέρασαν μηνύματα και κάποιες στιγμές στηλίτευσαν με ειρωνική διάθεση και κριτική σάτιρα, που γέννησε πολύ γέλιο, πρόσωπα του πολιτικού βίου.
Λεπτό χιούμορ σε εναλλαγές ρόλων με πάντα πρωταγωνιστή τον έρωτα σε κάθε του μορφή ακόμα και στην ακραία του εμπειρία που το άτομο θέτει βίαια υπό αμφισβήτηση όλες τις βεβαιότητες του και χάνει την υπαρξιακή του ισορροπία.
Προτροπή του ποιητικού λόγου λοιπόν είναι να κερδίσει ο άνθρωπος πάλι τη χαμένη του αθωότητα που μόνον η τρέλα του έρωτα είναι ικανή να χαρίσει συναισθήματα και να ενώσει τους ανθρώπους.
Ένα άκρως διασκεδαστικό έργο υψηλών προδιαγραφών που πρέπει το θεατρόφιλο κοινό δει. Φεύγεις από την παράσταση λυπημένος γιατί τελείωσε, αλλά με πληρότητα πνευματική για την αξία που έχει το θέατρο στις ζωές μας.
Προτρέπω με την άποψη μου, αν έχει κάποια πειθώ, πως κανείς δεν πρέπει να χάσει αυτή την εξαιρετική παράσταση.
