“Της δωρεάς τα μυστήρια” είναι το πρώτο βιβλίο του ιατρού – συγγραφέα Θεόδωρου Χρ. Χήρα.
Μέσα στις σελίδες του βιβλίου υπάρχει η δυσκολία της απλότητας μιας δυνατής γραφής γεμάτη συναισθήματα να κερδίζει τις εντυπώσεις με τις αληθινές και άκρως ανθρώπινες ιστορίες. Και για να εξηγήσω, δυσκολία της απλότητας εννοώ πως στη γραφή ενός κειμένου, σε κάθε παράγραφο υπάρχουν οι κατάλληλες λέξεις που φορτίζουν το μέρος της ψυχής που περικλείει το συναίσθημα, την επιθυμία και τη βούληση.
Διαβάζοντας το βιβλίο και εισχωρώντας βαθιά στη θεματική του μού ήρθαν στο μυαλό τα λόγια του Ιπποκράτη
Δεν υπάρχουν ασθένειες, υπάρχουν ασθενείς.
Αυτή η φράση έμεινε νωπή στη σκέψη μου όσο διάβαζα ετούτες τις πέντε υπέροχες αφηγήσεις με τίτλο το καθένα χωριστά διήγημα από τα μυστήρια της εκκλησίας. Εξού και ο τίτλος του βιβλίου, Της δωρεάς τα μυστήρια, σε μια καλαίσθητη έκδοση από τις εκδόσεις 24 γράμματα.
Τίτλοι λοιπόν των διηγημάτων είναι: Η Μετάληψη. Ο Γάμος. Η Εξομολόγηση. Το βάπτισμα. Το χρίσμα. Αφηγήσεις γραμμένες από έναν ευαίσθητο Άνθρωπο, νεφρολόγο ιατρό, που με το βιβλίο του φωτίζει στο ευρύ κοινό το πραγματικό πρόβλημα της διαδικασίας που υφίσταται το θέμα της δωρεάς οργάνων και το θετικό αποτέλεσμα της μεταμόσχευσης.
Ξεκάθαρος ο στόχος του βιβλίου, θέλει να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο και να σταθεί αρωγός απέναντι στο σοβαρό πρόβλημα της διαδικασίας της δωρεάς και για την εν λόγω ειδικότητα, της μεταμόσχευσης νεφρού.
Οι ιστορίες είναι βασισμένες στις εμπειρίες που δέχτηκε o γιατρός Θεόδωρος Χήρας και μέσα από έναν επιδέξιο λόγο ως συγγραφέας αποδόθηκαν αριστοτεχνικά με λογοτεχνική μυθοπλασία απόλυτα εμπεριστατωμένη, όπως ακριβώς λειτουργεί ένα άψογο λογοτεχνικό κείμενο, ώστε να χαρίζει την απόλυτη πληροφόρηση και φυσικά την ταύτιση μας με τους πρωταγωνιστές. Με προσεκτική γλώσσα και με λέξεις καλά επιλεγμένες ώστε να δίνουν το νόημα και την πληρότητα στο σύνολο τους, δίχως περιττές περιγραφές που να αποδυναμώνουν το κείμενο.
Από τους ανθρώπους φτιάχνονται οι ιστορίες, μέσα από τα βιώματα, τις πράξεις και τις αλήθειες τους, όπως τις έχουν χαραγμένες η μοίρες για τον καθένα.
Έτσι και ο συγγραφέας μέσα στα εκατοντάδες αληθινά σενάρια που υπάρχουν, μας παραθέτει, πέντε όλα κι όλα, σαν πιλότο να μας αφυπνίσουν προβάλλοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πρωταγωνιστές τους στην καθημερινότητα τους, κεντρίζοντας έτσι την προσοχή μας επάνω σε αυτό το σοβαρό θέμα, που βρίσκεται στις σελίδες του βιβλίου.
Πέντε ανθρώπινες εξιστορήσεις, ίσως εξομολογήσεις, θα τολμούσα να πω, δοσμένες με άρτιο ύφος απόδοσης, ικανό να αγγίξει κάθε συναίσθημα. Η συγκινησιακή φόρτιση μεγάλη για τον αγώνα των αληθινών ηρώων της ζωής είναι εμφανής από τις αφηγήσεις του ιατρού – συγγραφέα, που με απόλυτη ευαισθησία και στις πέντε αληθινές διηγήσεις του καταγράφει και μας γνωστοποιεί, όχι μόνο τη γνώση για τη σημαντικότητα της δωρεάς οργάνων, αλλά προβάλει με διακριτικότητα και την πάλη του συναισθηματικού και του υπερευαίσθητου ψυχικού μεταβαλλόμενου κόσμου των ηρώων, καθώς σε κάθε εμπόδιο, σε κάθε στάδιο δοκιμασίας και μετά από κάθε μάχη που δίνουν, επαναπροσδιορίζουν τις αξίες της ζωής, ξεπερνούν τα όρια και τις αντοχές τους, πολεμώντας για το αυτονόητο, την υγεία. Μέσα από αυτή την πρακτική κι όχι θεωρητική γνώση, όπως την αντιμετωπίζουν οι υγιείς, δίνουν αληθινή σημασία, ακόμα και στην πιο ασήμαντη λεπτομέρεια του βίου τους. Γιατί η αγάπη για τη ζωή είναι ανυπέρβλητη κρύβει τεράστια δύναμη και ψυχικά αποθέματα για να νικήσει και να επικρατήσει.
Η νεφροπάθεια είναι μια σοβαρή δοκιμασία. Δοκιμάζει κάθε σχέση του ασθενούς, αρχικά με τον εαυτό του, που προσμετρά τις ψυχοσωματικές αντοχές του και κατόπιν δοκιμάζονται οι σχέσεις με τους άλλους μέσα από τις δυσκολίες και τα απρόβλεπτα περιστατικά και ηθικά διλήμματα που παρουσιάζονται, όπως π.χ, αν ένα άτομο που φέρει το γονίδιο μίας σοβαρής νόσου πρέπει ή όχι να κάνει οικογένεια, να φέρει στον κόσμο παιδιά.
Κι αυτό είναι ένα ερώτημα που θέτω από τώρα στον γιατρό να μας πει, αν μπορεί με σιγουριά να απαντηθεί.
Οι Ήρωες του βιβλίου είναι άνθρωποι ζωντανοί, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που πορεύονται με σθένος μέσα από τον πυρήνα της ύπαρξής τους, κι αντιπαλεύουν με σθένος και συγκινησιακή στωικότητα κάθε τι δύσκολο και συχνά επώδυνο, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια να καταστείλουν κάθε ενδεχόμενη αρνητική κατάληξη που πλημμυρίζουν οι σκέψεις τους από την έμπυρη γνώση που αποκτούν μέσω της ασθένειας τους και τούς θέτει πρωτίστως ενώπιος ενωπίω στον ίδιο τον εαυτό τους, να μετρούν τα στάδια της πάθησης τους απέναντι στον προσμετρούμενο χρόνο που στενεύει περιθώρια· και συχνά σε στιγμές συναισθηματικής φόρτισης να εξανεμίζεται, για κάποια στιγμή, από την ψυχή τους η γλυκιά και πάντα ποθητή υγεία.
Όταν διαβάσετε ετούτες τις τρυφερές αφηγήσεις, είναι σίγουρο πως θα ταυτιστείτε, θα δεθείτε με άρρηκτα δεσμά με τους ήρωες. ο Νέστορας. ο Νίκος. ο Ισίδωρος. ο Λεωνίδας. ο Αυγουστής. ο Χρόνης, αλλά και με τους δευτερεύοντες χαρακτήρες που παίζουν σημαντικό ρόλο, όπως και στην πραγματικότητα, άνθρωποι που γίνονται στηρίγματα στις δύσκολες στιγμές.
Και στις πέντε ιστορίες ζωής, τις γεμάτες αγωνία, πόνο και παράπονο, αλλά και καρτερία, υπομονή, ελπίδα, δύναμη και μεγαλείο ψυχής, οι πρωταγωνιστές με ένα ενδόμυχο ερώτημα, γιατί η ζωή δεν τους χαρίστηκε, γίνεται εμφανές πόσο σημαντικό είναι να βρεθεί ένα μόσχευμα που θα τους χαρίσει την φυσιολογική ζωή ενός υγιούς ανθρώπου.
Της δωρεάς τα μυστήρια, είναι ένα βιβλίο ξέχειλο ευαισθησίας κι απολύτως κατανοητό με τον υπέροχο κι απλό λόγο του ιατρού-συγγραφέα και Ανθρώπου Θεόδωρου Χήρα, με την πρόθεση να μας κάνει κοινωνούς σε περιπτώσεις ανθρώπων που αγωνίζονται με θάρρος και επιμονή να κατακτήσουν αυτό που οι συνάνθρωποί τους το θεωρούν δεδομένο. Την Υγεία.
Το έργο τελικά είναι ένας ήλιος που φωτίζει κάθε πλευρά του θέματος, καθώς δείχνει το θάρρος, το σθένος, την παρρησία, την ανοχή και την αστείρευτη αξιοπρέπεια που τρέφουν ακόμη και στις απώλειες ή στο απρόσμενο που φανερώνεται στους βίους των ηρώων, καθώς ο γιατρός ως συγγραφέας φωτίζει το δρόμο των συναισθημάτων τους θέλοντας να μας θυμίσει μέσα από την πλούσια επιστημονική εμπειρία του και τον μεστό λόγο του, πως η ζωή είναι μία και αξίζει οι ήρωες του να τη ζήσουνε, να ρουφήξουνε κάθε κομμάτι της γλυκό- πικρό, παγερό -καυτό, όμορφο -άσχημο, ουτοπικό- αληθινό. Τα πάντα τους ανήκουν, γιατί αυτά είναι κεκτημένα δικαιώματα που αποτελούν τη ζωή.
Παρ’ όλο που το βιβλίο αναφέρεται σε δύσκολα περιστατικά και οι πέντε περιγραφές κλείνουν τον επίλογο τους αφήνοντας μας γεμάτους από άκρατη αισιοδοξία και τη συνειδητοποίηση ότι η δωρεά οργάνων είναι ένα δώρο σταλμένο από τον θεό.
Το μήνυμα που μας δίνεται στο βιβλίο ξεκάθαρο. Να ανοίξουμε το νου μας και να δεχτούμε ότι η δωρεά οργάνων σώζει ζωές.
Ο γιατρός Θεόδωρος Χήρας ως συγγραφέας μάς γνωστοποιεί πως είναι απαραιτήτως επιβεβλημένη η δωρεά οργάνων και οι μεταμοσχεύσεις από άνθρωπο σε άνθρωπο, μια σπουδαία πράξη που χαρίζει τη ζωή. Αυτή η δωρεά είναι ο μοναδικός τρόπος για να γκρεμιστεί ο τοίχος που ορθώνεται κι εμποδίζει το ευ ζην στις ζωές κάποιων συνανθρώπων μας.
Κι όπως λέει ο στον πρόλογο του: Στόχος του βιβλίου είναι να αποτελέσει έναν ύμνο για την προσφορά και τη Δωρεά οργάνων. Έναν ύμνο για τη μεταμόσχευση και την ίδια τη ζωή.
Και τώρα να σας εκμυστηρευθώ κάτι. Το βιβλίο αυτό έγινε ο καθρέφτης της συνείδησης μου, και εξηγούμαι.
Όπως όλοι μας, είχα κι εγώ τις ευαισθησίες μου ως άνθρωπος γύρω από θέματα υγείας, αλλά ετούτο το βιβλίο, ειλικρινά σας ομολογώ, με έκανε να σκεφτώ, να μπω πιο βαθιά στο ζήτημα μιας δύσκολης κατάστασης. Να εμπεδώσω το ποσό βασανιστικά είναι ορισμένα ζητήματα που βιώνουν κάποιοι άνθρωποι.
Έφτασα στο σημείο να τα βάζω με την άγνοια μου και την απώλεια βαθύτερης ενσυναίσθησης. Γιατί μέσα απ’ το βιβλίο ανακάλυψα το μέγεθος του αγώνα των ηρώων και ηρωίδων. Ανακάλυψα το μέγεθος της υπομονής, της εγκαρτέρησης και της ελπίδας που φωλιάζει στις καρδιές τους, να βρεθεί ένα μόσχευμα και η ζωή τους να αποκτήσει αυτό που δικαιωματικά τους ανήκει. Το ευ ζην.. Κι εκτός από τη εύλογη συγκινησιακή φόρτιση μου… μού γεννήθηκαν μερικά απλά όσο και σοβαρά ερωτήματα.
Πόσο σίγουρη θεωρούμε οι άνθρωποι την υγεία μας με όσα η ζωή… μας χαρίζει;
Γιατί κάθε πρωί που ξυπνάμε κι ανασαίνουμε δίχως να πονάμε το θεωρούμε δεδομένο;
Από που απορρέει η πεποίθηση, ότι είμαστε αλώβητοι;
Γιατί ενώ υπάρχουν τόσα σκληρά σενάρια στους ανθρώπους, δεν το αντιλαμβανόμαστε πρακτικά ώστε να γίνουμε πιότερο δοτικοί και να ξεπεράσει ο καθένας κάποια ίσως παραδεδομένα ταμπού, πιθανόν, θρησκειολογικού χαρακτήρα, ή με κάποιες πιθανές προλήψεις με την έννοια του μαγικού ή δεισιδαιμονικού ύφους;
Το αποτέλεσμα όλων ετούτων των σκέψεων ήταν να θέσω το βασικό ερώτημα στον εαυτό μου: Γιατί δεν έχω γίνει ακόμη μέχρι σήμερα κι εγώ, δωρητής οργάνων;.
Ανακεφαλαιώνω λοιπόν, πως στο βιβλίο «της δωρεάς τα μυστήρια,» ο ιατρός Θεόδωρος Χήρας, μας δίνει ένα μάθημα ζωής και σίγουρα το βιβλίο θα γίνει ο πυρήνας, η σημαία της δωρεάς οργάνων και μεταμοσχεύσεων.
