You are currently viewing Δημήτρης Γαβαλάς: Μια Κατάσταση Πραγμάτων του Κόσμου
close up of businessman hand showing texture the world with digital social media network diagram concept Elements of this image furnished by NASA

Δημήτρης Γαβαλάς: Μια Κατάσταση Πραγμάτων του Κόσμου

  1. Κατευθυνόμενη Αποσάθρωση

 

Ένας λαός με ιστορία και πολιτισμό χιλιάδων ετών δεν μπορεί να συρθεί στις αστήρικτες απόψεις και στην επιδοκιμασία των πολιτικάντηδων και να τρέχει πίσω τους με πλαστικά σημαιάκια να τους χειροκροτεί και να κάνει ό,τι του λένε. Απαιτείται ειδική προσπάθεια για κάτι τέτοιο. Για να το πετύχουν αυτό πρέπει να τον αποκόψουν από αυτή την ιστορία και τον πολιτισμό, να πάψει να έχει μνήμη και κριτήρια, να μη θυμάται τίποτα από τις πράξεις και τα λόγια του παρελθόντος, ώστε να μπορεί κάθε ανάξιος να τον σέρνει και να του υπόσχεται ό,τι θέλει. Απαιτείται άνωθεν αμορφωσιά και αγραμματοσύνη, άνωθεν εκπορευόμενη άγνοια και αποπροσανατολισμός. Και όπως κάποτε αλλού, έτσι εδώ και τώρα υπάρχει ένας ‘αγώνας’ που είτε δικαιώνεται είτε συνεχίζεται, υπάρχει η επαγγελία για ασαφή αλλαγή και αβέβαιο εκσυγχρονισμό, δηλαδή στην ουσία για μια ‘νέα τάξη πραγμάτων’ με όσα αυτή συνεπάγεται. Φυσικά, στην κορυφή της πυραμίδας αυτής της νέας τάξης βρίσκονται οι εμπνευστές της και οι ‘δικοί’ τους, ενώ οι άλλοι καταλαμβάνουν τη βάση, ανεξάρτητα από ουσιαστική αξία και αξιοκρατικά κριτήρια.

Έτσι, όλα μεθοδεύονται ώστε να καταστούμε άγραφη σελίδα, η Ιστορία να τελειώσει για να κάνουμε μια ‘νέα αρχή’, να μην υπάρχει συνέχεια για να μπορούν οι πονηροί να λένε και να κάνουν ό,τι τους συμφέρει. Τα πάντα εκμηδενίζονται, απαξιώνονται, ο λαός δεν αξίζει τίποτα, τα έργα του δεν αξίζουν τίποτα, οι ζωές του δεν αξίζουν τίποτα, οι άνθρωποι συλλήβδην εξυβρίζονται, γίνονται σκέτοι αριθμοί στη στατιστική, κανένας δεν νοιάζεται για αυτούς και επομένως τα πάντα και οι πάντες ξεπουλιούνται. Οι περισσότεροι σκύβουν το κεφάλι, γίνονται ευάλωτοι, ψυχικά άρρωστοι, βιώνουν την απόρριψη, που μαζί με τα οικονομικά προβλήματα οδηγούν σε αισθήματα μειονεξίας, μηδενισμού, σε βίωση του εσωτερικού και εξωτερικού τίποτα. Τότε φτάνει η στιγμή της ήττας, χάνουμε τα πάντα εσωτερικά, χάνουμε τον εαυτό μας και για αυτό χάνουμε τα πάντα εξωτερικά. Πράγματι, οι συνένοχοι των κερδοσκόπων και οι φίλοι τους, με τη συνεργασία των βλακών, για λίγο τα καταφέρνουν, αλλά λησμονούν την ισχυρότατη φυλετική μνήμη, η οποία δεν επηρεάζεται από τέτοια τερτίπια, αλλά εμμένει σε συνέχειες και ταυτότητες.  

 

  1. Η Ενοχή της Μη-ταυτότητας

 

Η ενοχή να μην είμαστε ο εαυτός μας κάνει συγκεκριμένα κόμματα, που εκμεταλλεύονται την κατάσταση αυτή, να κερδίζουν συνεχώς, αλλά ακριβώς αυτή η ίδια ενοχή μας καταστρέφει όλους μαζί. Όσο δεν συνειδητοποιείται, αλλά υπάρχει ως απωθημένη κατάσταση, η αλαζονεία μας συνοδεύει. Η τραγωδία της ενοχής να μην είσαι ο εαυτός σου -ως άνθρωπος και ως Έλληνας- απαιτεί ως αντιστάθμισμα και εξισορρόπηση, αφενός το ανελέητο κυνήγι της ευτυχίας, του ευδαιμονισμού, της ηδονής, του ‘θορύβου’ της ζωής, και αφετέρου την απώθηση της ενοχής αυτής, γεγονός που οδηγεί στην έπαρση και την αλαζονεία. Οι σύγχρονοι άνθρωποι, και οι Έλληνες στην πλειοψηφία τους, πάσχουν ακριβώς από αυτό το σύνδρομο: Την ενοχή ότι δεν είναι ο εαυτός τους, ότι δεν είναι αυτό που πρέπει να είναι, ότι δεν είναι -ειδικά οι Έλληνες- αντάξια τέκνα των μεγάλων Ελλήνων. Το σύνδρομο του παιδιού απέναντι στον σπουδαίο γονιό, που το έχουν, ειδικότερα, πολλοί ‘διάδοχοι’ παλαιότερων πολιτικών.

  1. Από το Αρχέτυπο του Ήρωα στο Ανυπόστατο του Καραγκιόζη

 

Οι πολιτικοί λοιπόν πήραν ένα λαό, που μέσα του ζούσε από τα αρχαία χρόνια το αρχέτυπο του ήρωα, και τον κατάντησαν ζώο καταναλωτικό. Πήραν ένα λαό, που λίγο πριν, κατά τον πόλεμο και την αντίσταση, είχε πετύχει με τη θυσία του το θαύμα, και τον οδήγησαν στον εμφύλιο και στις εξορίες και από εκεί στην ανασφάλεια, στην έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό του, τον οδήγησαν στο να τρέχει με το παραμικρό πρόβλημα στο super market για να αποθηκεύει τρόφιμα, τον οδήγησαν στην εκχυδαϊσμένη διασκέδαση του ‘λαϊκού κέντρου’ και στη χαμέρπεια του ‘σκυλάδικου’ και πρόσφατα της τηλεόρασης και του reality show. Κυρίως όμως τον έπεισαν πως είναι ανίκανος να λύσει μόνος τα προβλήματά του και τον υποχρέωσαν να περνάει από τους προθαλάμους των πολιτικών γραφείων και τα παιδιά του να αναζητούν τα δεκανίκια των φροντιστηρίων, γιατί δήθεν είναι και αυτά ανίκανα να μάθουν μόνα τους γράμματα Το πέρασμα από την ενεργητικότητα στην πλήρη παθητικότητα, τον μηδενισμό και την αδιαφορία είναι γεγονός. Η αίσθηση απαξίας και η έλλειψη αυτοεκτίμησης, που δημιουργήθηκε με όλα αυτά, ισοδυναμεί με έλλειψη αυτοσεβασμού, που με τη σειρά της οδηγεί στην έλλειψη αλληλοσεβασμού και τη γενική εξαχρείωση, φαινόμενα άμεσα ορατά σε όλες τις εκδηλώσεις της ατομικής και κοινωνικής ζωής.

 

266
Pin0
Tags: , ,

Δημήτρης Γαβαλάς

O Δημήτρης Γαβαλάς γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1949. Σπούδασε Μαθηματικά, Κυβερνητική και Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου σε μεταπτυχιακές σπουδές και Ψυχολογία του Βάθους σε ελεύθερες σπουδές. Εκπόνησε Διδακτορική Διατριβή με θέμα τα Μαθηματικά, τη Θεμελίωση και τη Διδακτική τους. Αρχικά εργάστηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ως Ερευνητής στο Κέντρο Ερευνών «Δημόκριτος». Στη συνέχεια εργάστηκε στην εκπαίδευση ως καθηγητής Μαθηματικών. Συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (στη συγγραφή Προγραμμάτων Σπουδών & σχολικών βιβλίων και σε άλλα εκπαιδευτικά θέματα). Εργάστηκε επίσης στη Βαρβάκειο Σχολή, και συνέχισε ως Σχολικός Σύμβουλος. Για το πνευματικό του έργο, έχει τιμηθεί από τον Δήμο Κορινθίων. Το δοκίμιό του για τον Οδυσσέα Ελύτη έλαβε κρατική διάκριση, ενώ το ποίημα «Φανταστική Γεωμετρία» περιελήφθη στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β΄ τάξης του Γυμνασίου.

Έργα του Δημήτρη Γαβαλά:

Ποίηση

Σπουδές. Αθήνα, 1973.
Μετάβαση στο Όριο. Αθήνα, 1974.
Ανέλιξη. Αθήνα, 1975.
Δήλος. Αθήνα, 1976.
Εσωτερική Αιμομιξία. Αθήνα, 1977.
Η Πάλη με το Άρρητο. Αθήνα, 1978.
Ελεγείο. Αθήνα, 1979.
Τα Εξωστρεφή. Αθήνα, 1980.
“Η Του Μυστικού Ύδατος Ποίησις“. Αθήνα 1983.
Το Πρόσωπο της Ευτυχίας. Κώδικας, Αθήνα, 1987.
Απλά Τραγούδια για έναν Άγγελο. Κώδικας, Αθήνα, 1988.
Φωτόλυση. Κώδικας, Αθήνα, 1989.
Ακαριαία. Κώδικας, Αθήνα, 1994.
Σύμμετρος Έρωτας Ή Τα Πρόσωπα του Αγγέλου. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1996
Άγγελος Εσωτερικών Υδάτων. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1998.
Το Λάμδα του Μέλλοντος. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2003.
Ποιήματα 1973-2003: Επιλογή. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2004.
Ου Παντός Πλειν. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2006.
Στη Σιωπή του Νου. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2013.
Δίχως Μαγνητόφωνα Φωνόγραφους Δίσκους και Μαγνητοταινίες. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2016.

Δοκίμιο

Η Εσωτερική Διαλεκτική στη «Μαρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη. Κώδικας, Θεσσαλονίκη, 1987. (σσ. 94).
Ψυχο-Κυβερνητική και Πολιτική: Αναλυτική Θεώρηση του Πολιτικού Φαινομένου. Κώδικας, Αθήνα, 1989. (σσ. 40).
Αισθητική και Κριτική Θεωρία των Αρχετύπων: Θεωρητικά Κείμενα και Εφαρμογές. Κώδικας, Αθήνα, 1999. (σσ. 202).

Μετάφραση – Εισαγωγή – Σχόλια
Nicoll, M. Ψυχολογικά Σχόλια στη Διδασκαλία του Γκουρτζίεφ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1997. (σσ. 96).


Επιστημονικά Βιβλία

Πρότυπα και Χαρακτήρας Κυβερνητικών Συστημάτων: Συμβολή στη Θεωρητική Κυβερνητική – Ένα Μαθηματικό Μοντέλο. Πάτρα, 1977 και Αθήνα, 1993 . (Διδακτορική Διατριβή). (σσ. 250).
Η Θεωρία Κατηγοριών ως Υποκείμενο Πλαίσιο για τη Θεμελίωση και Διδακτική των Μαθηματικών: Συστημική Προσέγγιση της Εκπαίδευσης. Πάτρα, 2000. (Διδακτορική Διατριβή). (σσ. 350).
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 1: Μη-συμβατική Ανάλυση, Ασαφή Σύνολα, Η έννοια της Μη-διακριτότητας. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2005. (σσ. 190).
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 2: Πρώτη Μύηση στη Θεωρία Κατηγοριών. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2006. (σσ. 330).
Το Αρχέτυπο του Τυχερού Παιχνιδιού: Για την Τύχη, τη Μαντική και τη Συγχρονότητα Σύμφωνα με τις Απόψεις των C. G. Jung και M.- L. von Franz. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2006. (σσ. 280). (Σε συνεργασία).
On Number’s Nature. Nova Publishers, NY, 2009 (pp. 70).
Συστημική: Σκέψη και Εκπαίδευση – Συμβολή στο Ζήτημα της Εκπαίδευσης. Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2011. (σσ. 310).
Αρχετυπικές Μορφογενέσεις. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2012.
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 3: Για τη Φύση του Αριθμού. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2012. (σσ. 360).
Αρχέτυπο: Η Εξέλιξη μιας Σύλληψης στον Τομέα της Γνώσης. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2015. (σσ. 320).
Κυβερνητική: Αναζητώντας την Ολότητα. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2016. (σσ. 400).

Κρατικά Σχολικά Βιβλία
Οδηγίες για τη Διδασκαλία των Μαθηματικών στην Α΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1997.
Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης για τη Β΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1998 – 2015.
Λογική: Θεωρία και Πρακτική για τη Γ΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1999-2015.
Οδηγίες για τη Διδασκαλία των Μαθηματικών στο Γυμνάσιο και το Λύκειο (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1998 – 2008.
Μιγαδικοί Αριθμοί. Κεφάλαιο στο: Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης για τη Γ΄ Τάξη Λυκείου (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1999-2015.



Δημοσίευσε επίσης πλήθος άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά για θέματα εκπαίδευσης, πολιτικής, λογοτεχνίας κτλ.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.