You are currently viewing Δημήτρης Γαβαλάς: Περί Εμενταλισμού (E-mental-ism)

Δημήτρης Γαβαλάς: Περί Εμενταλισμού (E-mental-ism)

1

Τέρμα οι παλιοί –ισμοι: κουμμουνισμός, σοσιαλισμός, καπιταλισμός, νεοφιλελευθερισμός, ακόμα και σουρεαλισμός. Ζήτω ο νέος -ισμος: ο Εμενταλισμός.

Σήμερα Σάββατο 18/9/2021 είναι ιστορική μέρα γιατί μια πολύ μεγάλη τάση των απλών ανθρώπων, που τρέχουν όλη μέρα στους καθεδρικούς ναούς της εποχής, βρίσκει επιτέλους την ανακήρυξη της σε επίσημο -ισμο. Ο Δημήτρης Γαβαλάς, γνήσιο τέκνο της ιστορικής Κορίνθου, ανακοινώνει το τι εστί Εμενταλισμός.

 

2

Κάποτε σε μπαρ στην άγρια Δύση μπαίνει ένας καουμπόι, πυροβολεί στον αέρα, όλοι κρύβονται και αυτός ήσυχα-ήσυχα κάθεται στην μπάρα, παραγγέλνει μπύρα με μεζέ έμενταλ και λέει: τρώω έμενταλ και δεν φοβάμαι κανένα. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται μερικές φορές, ώσπου ένας άλλος καουμπόι έρχεται στο μπαρ, πυροβολεί στον αέρα, όλοι κρύβονται και αυτός ήσυχα-ήσυχα κάθεται στην μπάρα δίπλα στον πρώτο, παραγγέλνει μπύρα με μεζέ έμενταλ και λέει: τρώω έμενταλ και δεν φοβάμαι κανένα. Τότε ο πρώτος καουμπόι τον αγκαλιάζει και λέει: είμαστε δυο, τρώμε έμενταλ και δεν φοβόμαστε κανένα. Έτσι αρχίζει μια mental επικοινωνία που έμελλε να εξελιχθεί στον νέο παγκόσμιο –ισμο.

 

Κάπου κάποτε λοιπόν στα βάθη της άγριας Δύσης, ξεκινάει το κίνημα του Εμενταλισμού: τρώμε έμενταλ, αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλο και δεν φοβόμαστε κανένα. Από τότε, και σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, οι απλοί άνθρωποι τρέχουν όλη μέρα στα σούπερ-μάρκετ, προμηθεύονται σαν τον Προμηθέα και τρώνε έμενταλ ανάβοντας φωτιές.

 

3

Ο Εμενταλισμός λέει: Το νέο βρίσκεται στην κατακόρυφη ολοκλήρωση.

 

Φαντάσου όχι καλπασμούς και κύματα αλλά μια βιομηχανική περιοχή στην οποία έχουν αναπτυχθεί μικρομεσαίες βιομηχανίες που παράγουν μέρη αυτοκινήτου: άλλες σασί, άλλες λάστιχα, άλλες ζάντες, άλλες παρμπρίζ κτλ. κτλ. Οι μονάδες αυτές είναι ‘επίπεδες’, ‘ισοδύναμες’ και ανταγωνιστικές και έτσι πορεύονται. Ξαφνικά έρχεται κάποιος διακεκριμένος οπαδός του Εμενταλισμού που στήνει μια μεγάλη βιομηχανία ‘κατακόρυφη’ ως προς τις προηγούμενες και χρησιμοποιώντας τα επιμέρους που παράγουν διαθέτει μια γραμμή συναρμολόγησης που φτιάχνει αυτοκίνητα, δηλαδή κάτι εντελώς νέο ως προς τα προηγούμενα και πολύ πιο προωθημένο. 

Άλλος διακεκριμένος οπαδός του Εμενταλισμού κάνει το ίδιο, αλλά με έννοιες, όπου από τις μερικές/ επιμέρους έννοιες φτάνουμε με την κατακόρυφη ολοκλήρωση στην ολιστική, σφαιρική σύλληψη της έννοιας. Άλλος διακεκριμένος οπαδός του Εμενταλισμού κάνει το ίδιο στην πολιτική. Βλέπει το φάσμα λοιπόν από την αριστερά μέχρι τη δεξιά να είναι επίπεδο και κατακερματισμένο, να μην συντίθεται για να μας δώσει το φως. Λείπει επικίνδυνα η κατακόρυφη ολοκλήρωση που παράγει το πραγματικά νέο. Μέχρι τότε παράγει καθένας το δικό του προϊόν και ανταγωνίζεται τους άλλους νομίζοντας ότι αυτός είναι ο σωστός, αλλά είναι μισερός. Μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα θετικό, μόνο αρνητικά, γιατί η χωριστικότητα συνιστά πρόβλημα μερικότητας και θλίψη. 

Τίποτα λοιπόν νέο δεν έχετε να προτείνετε όλοι σας, ζείτε στο επίπεδο του στείρου ανταγωνισμού και όχι του συναγωνισμού. Κάποιο είδος κέρδους, δύναμης, επιβολής και ηδονισμού είναι τα κίνητρά σας, έστω και αν επιφανειακά νομίζετε κάτι άλλο.
Ποιος αλήθεια σοβαρός άνθρωπος ασχολείται με την κομματικο-πολιτική για να κινδυνεύει να φθαρεί και να διαφθαρεί; Δεν γνωρίζετε ότι, όπως λέει η Κυβερνητική εδώ και 70 χρόνια, «αλλιώς μπαίνεις και αλλιώς βγαίνεις από το σύστημα λόγω της αλλαγής αξιών που υφίστασαι μέσα σε αυτό»; Μην αρχίζετε το ότι κάποιοι είναι διαφορετικοί κτλ. κτλ., ίσως πριν μπείτε στο σύστημα, μετά, λόγω αυτού που λέει η Κυβερνητική, γίνεστε όλοι το ίδιο, άλλωστε αυτό δείχνει η πραγματικότητα.

Δυστυχώς το σάλπισμά σας είναι προς τα πίσω, προς την ‘πρωτόγονη’ αδιαφοροποίητη ενότητα και όχι μπροστά προς τη διαφοροποιημένη, είναι προς μια παλιότερη και ξεπερασμένη κατάσταση της ανθρωπότητας βαθιά συντηρητική. 
Δικαιώνεται ο Ηράκλειτος με την εναντιοτροπή: οι προοδευτικοί γίνανε συντηρητικοί και οι συντηρητικοί το παίζουν προοδευτικοί. Θα περίμενε κάποιος όλοι αυτοί τουλάχιστον να έχουν υψηλότερο βαθμό συνειδητότητας και να τα καταλαβαίνουν αυτά˙ δυστυχώς αποδειχτήκανε ψευτο-προοδευτικοί και χειρότεροι των συντηρητικών. Το μόνο που μένει τώρα είναι να τρώτε έμενταλ και να προσχωρήσετε στον Εμενταλισμό για να σωθούμε όλοι μαζί. Το έμενταλ μας ενώνει.

 

4

Κατά περίεργο τρόπο, η παράγραφος 4 λείπει. Ίσως ήτανε σκαλισμένη πάνω σε έμενταλ και κάποιος φανατικός οπαδός την ‘κοινώνησε’.

 

5

Ο Εμενταλισμός λέει: Τι κάθεσαι εδώ πέρα και σαπίζεις; εδώ δεν αγαπούν τους ποιητές.

 

Χωρίς κάποιου είδους κίνητρο, δεν υπάρχει αποτελεσματική συλλογική δράση. Στις μέρες μας, οι πρώτοι υποκινητές είναι αφενός ο φόβος και η ανασφάλεια και αφετέρου η δύναμη, η ευχαρίστηση, το χρήμα και οι τιμές. Ο φόβος και η ανασφάλεια του εγώ, από τη μια, και η ηδονή και η επιβολή, από την άλλη, είναι οι πιο παλιές μορφές κινήτρων στην ιστορία του ανθρώπου. Αυτό εξηγεί και την εξουσιομανία κάποιων, αφού η εξουσία φαινομενικά λύνει τα σχετικά προβλήματα. Από αυτά προκύπτει ότι, όσο πιο ανασφαλές και φοβισμένο είναι ένα άτομο, τόσο περισσότερο επιδιώκει την εξουσία, που δίνει δύναμη και ηδονή. Επίσης, η ποινή και η ανταμοιβή (‘καρότο και μαστίγιο’) είναι οι παραδοσιακοί κανόνες εκπαίδευσης.

 

Αλλά υπάρχουν και άλλοι τρόποι κινητοποίησης που περιλαμβάνουν τον συνδυασμό διαφορετικών προσεγγίσεων. Περιορισμοί, αμοιβές και οικονομικά κίνητρα, αλλά και πληροφορία, μπορούν όλα να χρησιμοποιηθούν προς την ενθάρρυνση διαχείρισης των προβλημάτων. Οι περιορισμοί από μόνοι τους δεν επαρκούν, ούτε η πληροφορία, ούτε η εκπαίδευση. Η μέγιστη αποτελεσματικότητα επιτυγχάνεται από συνδυασμό μεθόδων: Επεξηγηματική και διαμορφωτική πληροφορία, ανάδραση, εκπαιδευτικά προγράμματα στη χρήση διαφορετικών επιλογών και αμοιβές συμβάλλουν στη διαδικασία επίλυσης προβλημάτων.

 

Αυτού του είδους η προσέγγιση μπορεί να εφαρμοστεί σε πολυάριθμα πεδία, στα οποία απαιτούνται ευφυΐα και συλλογική πειθαρχία. Την πρώτη τη διαθέτουμε έως ένα βαθμό, λείπει η δεύτερη. Ο ηγέτης, που η σύγχρονη Ελλάδα θα του στήσει τελικά άγαλμα, είναι αυτός που θα έχει τα κότσια και την εξυπνάδα να συμμαζέψει τους Έλληνες και να τους οδηγήσει στον δρόμο της δημιουργικότητας. Αλλιώς θα σαπίζουμε μέχρι να πεθάνουμε ως έθνος, όπως και τόσα άλλα στην Ιστορία, χωρίς λόγο ύπαρξης στη Ζωή, αφού δεν προσφέρουμε πια τίποτα ούτε καν στους εαυτούς μας.

 

Γι’ αυτό σας λέω, τρώτε το έμενταλ σας, προσχωρήστε στον Ε-μενταλ-ισμό, προπονηθείτε στην κατακόρυφη ολοκλήρωση, αγκαλιάστε τους ποιητές και τότε δεν έχετε να φοβάστε τίποτα.  

316
Pin0
Tags: , , ,

Δημήτρης Γαβαλάς

O Δημήτρης Γαβαλάς γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1949. Σπούδασε Μαθηματικά, Κυβερνητική και Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου σε μεταπτυχιακές σπουδές και Ψυχολογία του Βάθους σε ελεύθερες σπουδές. Εκπόνησε Διδακτορική Διατριβή με θέμα τα Μαθηματικά, τη Θεμελίωση και τη Διδακτική τους. Αρχικά εργάστηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ως Ερευνητής στο Κέντρο Ερευνών «Δημόκριτος». Στη συνέχεια εργάστηκε στην εκπαίδευση ως καθηγητής Μαθηματικών. Συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (στη συγγραφή Προγραμμάτων Σπουδών & σχολικών βιβλίων και σε άλλα εκπαιδευτικά θέματα). Εργάστηκε επίσης στη Βαρβάκειο Σχολή, και συνέχισε ως Σχολικός Σύμβουλος. Για το πνευματικό του έργο, έχει τιμηθεί από τον Δήμο Κορινθίων. Το δοκίμιό του για τον Οδυσσέα Ελύτη έλαβε κρατική διάκριση, ενώ το ποίημα «Φανταστική Γεωμετρία» περιελήφθη στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β΄ τάξης του Γυμνασίου.

Έργα του Δημήτρη Γαβαλά:

Ποίηση

Σπουδές. Αθήνα, 1973.
Μετάβαση στο Όριο. Αθήνα, 1974.
Ανέλιξη. Αθήνα, 1975.
Δήλος. Αθήνα, 1976.
Εσωτερική Αιμομιξία. Αθήνα, 1977.
Η Πάλη με το Άρρητο. Αθήνα, 1978.
Ελεγείο. Αθήνα, 1979.
Τα Εξωστρεφή. Αθήνα, 1980.
“Η Του Μυστικού Ύδατος Ποίησις“. Αθήνα 1983.
Το Πρόσωπο της Ευτυχίας. Κώδικας, Αθήνα, 1987.
Απλά Τραγούδια για έναν Άγγελο. Κώδικας, Αθήνα, 1988.
Φωτόλυση. Κώδικας, Αθήνα, 1989.
Ακαριαία. Κώδικας, Αθήνα, 1994.
Σύμμετρος Έρωτας Ή Τα Πρόσωπα του Αγγέλου. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1996
Άγγελος Εσωτερικών Υδάτων. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1998.
Το Λάμδα του Μέλλοντος. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2003.
Ποιήματα 1973-2003: Επιλογή. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2004.
Ου Παντός Πλειν. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2006.
Στη Σιωπή του Νου. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2013.
Δίχως Μαγνητόφωνα Φωνόγραφους Δίσκους και Μαγνητοταινίες. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2016.

Δοκίμιο

Η Εσωτερική Διαλεκτική στη «Μαρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη. Κώδικας, Θεσσαλονίκη, 1987. (σσ. 94).
Ψυχο-Κυβερνητική και Πολιτική: Αναλυτική Θεώρηση του Πολιτικού Φαινομένου. Κώδικας, Αθήνα, 1989. (σσ. 40).
Αισθητική και Κριτική Θεωρία των Αρχετύπων: Θεωρητικά Κείμενα και Εφαρμογές. Κώδικας, Αθήνα, 1999. (σσ. 202).

Μετάφραση – Εισαγωγή – Σχόλια
Nicoll, M. Ψυχολογικά Σχόλια στη Διδασκαλία του Γκουρτζίεφ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1997. (σσ. 96).


Επιστημονικά Βιβλία

Πρότυπα και Χαρακτήρας Κυβερνητικών Συστημάτων: Συμβολή στη Θεωρητική Κυβερνητική – Ένα Μαθηματικό Μοντέλο. Πάτρα, 1977 και Αθήνα, 1993 . (Διδακτορική Διατριβή). (σσ. 250).
Η Θεωρία Κατηγοριών ως Υποκείμενο Πλαίσιο για τη Θεμελίωση και Διδακτική των Μαθηματικών: Συστημική Προσέγγιση της Εκπαίδευσης. Πάτρα, 2000. (Διδακτορική Διατριβή). (σσ. 350).
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 1: Μη-συμβατική Ανάλυση, Ασαφή Σύνολα, Η έννοια της Μη-διακριτότητας. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2005. (σσ. 190).
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 2: Πρώτη Μύηση στη Θεωρία Κατηγοριών. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2006. (σσ. 330).
Το Αρχέτυπο του Τυχερού Παιχνιδιού: Για την Τύχη, τη Μαντική και τη Συγχρονότητα Σύμφωνα με τις Απόψεις των C. G. Jung και M.- L. von Franz. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2006. (σσ. 280). (Σε συνεργασία).
On Number’s Nature. Nova Publishers, NY, 2009 (pp. 70).
Συστημική: Σκέψη και Εκπαίδευση – Συμβολή στο Ζήτημα της Εκπαίδευσης. Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2011. (σσ. 310).
Αρχετυπικές Μορφογενέσεις. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2012.
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 3: Για τη Φύση του Αριθμού. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2012. (σσ. 360).
Αρχέτυπο: Η Εξέλιξη μιας Σύλληψης στον Τομέα της Γνώσης. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2015. (σσ. 320).
Κυβερνητική: Αναζητώντας την Ολότητα. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2016. (σσ. 400).

Κρατικά Σχολικά Βιβλία
Οδηγίες για τη Διδασκαλία των Μαθηματικών στην Α΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1997.
Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης για τη Β΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1998 – 2015.
Λογική: Θεωρία και Πρακτική για τη Γ΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1999-2015.
Οδηγίες για τη Διδασκαλία των Μαθηματικών στο Γυμνάσιο και το Λύκειο (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1998 – 2008.
Μιγαδικοί Αριθμοί. Κεφάλαιο στο: Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης για τη Γ΄ Τάξη Λυκείου (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1999-2015.



Δημοσίευσε επίσης πλήθος άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά για θέματα εκπαίδευσης, πολιτικής, λογοτεχνίας κτλ.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.