«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει». ‘Δήλωση Κίσινγκερ’ -διαψεύσθηκε γραπτώς από τον ίδιο.
Αυτή η δήλωση κυκλοφορεί ευρέως πριν λίγα χρόνια και προκαλεί πολλές συζητήσεις. Ανεξάρτητα από το αν αυτή έγινε ή όχι, τα γεγονότα δείχνουν ότι δυστυχώς πραγματώθηκε: γλώσσα, θρησκεία, πνευματικά και ιστορικά αποθέματα επλήγησαν και σήμερα έχει εξουδετερωθεί κάθε δυνατότητα ανάπτυξης, διάκρισης, επικράτησης του ελληνικού λαού και το μόνο που τον απασχολεί είναι η καθημερινή επιβίωση και η διασκέδαση. Η Ελλάδα, από το οικονομικό θαύμα της δεύτερης σε ανάπτυξη χώρας στον κόσμο μετά την Ιαπωνία, με δυο Nobel λογοτεχνίας μέσα σε λίγα χρόνια, με θετική παγκόσμια παρουσία, κατάντησε μια πτωχευμένη χώρα. Πώς συνέβη αυτό; Κάποιοι έκλεψαν τον πολιτισμό και το ήθος μας;
Πριν από λίγα μόλις χρόνια, ζούσαμε σε τόπο ασφαλή. Οι άνθρωποι ήταν αξιοπρεπείς, οι περισσότερες μητέρες γαλουχούσαν τα παιδιά τους και αυτό ήταν σημαντικό για την αγωγή τους και τα παιδιά επιδείκνυαν περισσότερο σεβασμό και λιγότερο εγωισμό και απαιτήσεις. Ακόμα και οι εκπομπές στην τηλεόραση δεν ήταν ‘σκουπίδια’ όπως σήμερα, ακόμα και η εκπαίδευση ήταν πιο ουσιαστική, αποτελεσματική και ευπρόσωπη.
Πού πήγαν όλα αυτά; Πώς γίναμε ο αδύναμος, παρακμιακός τόπος στον οποίο ζούμε σήμερα, τόσο διαφορετικός ώστε αισθανόμαστε σαν να είναι μια ξένη χώρα; Μήπως αυτή η αλλαγή απλά συνέβη με φυσικό τρόπο στο πέρασμα του χρόνου, μήπως εμείς είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι ή μήπως ακολουθήθηκε ένα σκόπιμο σχέδιο για να κλέψει τον πολιτισμό μας και να φέρει ένα ‘νέο’ και πολύ διαφορετικό στη θέση του; Πώς και γιατί έγινε αυτό;
Μια από τις πιο σημαντικές καμπές της ιστορίας του έθνους μας, που οδήγησε στην αλλοτρίωση, ο εμφύλιος, παραμένει στο σκοτάδι και σχεδόν κανένας δεν μιλάει για αυτόν, από καμιά πλευρά δεν ακούστηκε μια ‘συγγνώμη’. Υπάρχουν άνθρωποι πίσω από όλο αυτό που ήθελαν να γίνει έτσι;
Αυτό που τελικά συνέβη, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι ότι ο πολιτισμός μας, με τον οποίο μεγάλωσαν γενιές και γενιές, που στηρίχθηκε στις ελληνικές και χριστιανικές ρίζες μας, ακυρώθηκε σε μεγάλο βαθμό από ένα σαθρό ιδεολόγημα: τη διαστροφή της αληθινής παγκοσμιοποίησης του παγκόσμιου χωριού των ανθρώπων σε μια ψευδή ‘παγκοσμιοποίηση’ με οικονομικούς και πολιτισμικούς όρους με στόχο το κέρδος των ισχυρών ελίτ και την εξαθλίωση των πολλών (βλ. ανάρτηση ). Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο ήταν, σε ευρύτερη κλίμακα, απαραίτητη η καταστροφή του δυτικού πολιτισμού (ελληνο-ρωμαϊκού και χριστιανικού), ώστε χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση να επικρατήσει όχι πλέον ο Θεός αλλά ο Μαμωνάς –οι ανεξέλεγκτες ‘αγορές’ και η άκριτη χρήση των επίσης ανεξέλεγκτων τεχνολογιών συνέβαλαν αποφασιστικά σε όλα αυτά. Φαίνεται ότι σε μεγάλο βαθμό το σχέδιο επιτυγχάνει, εκτός αν υπάρξει πολιτισμική αντίσταση από τους λαούς.