Η ποιητική συλλογή «Το όνομα του έρωτα» περιλαμβάνει 48 αυτοτελή ποιήματα, τα οποία γράφτηκαν την περίοδο 2018-2020. Όπως δηλώνει ο τίτλος, αντλημένος από το δεύτερο ποίημα, βασικό θέμα της συλλογής αποτελεί ο έρωτας. Αυτό το έντονο, ιδιαίτερο, συγκλονιστικό αίσθημα που αποτελεί μία βασική – αν όχι την πιο βασική – κινητήρια δύναμη της ζωής. Πρόκειται για ένα (συν)αίσθημα που έχει απασχολήσει, απασχολεί ή θα απασχολήσει τον κάθε άνθρωπο σε κάποια περίοδο της ζωής του, άλλοτε πιο δυναμικά και εκρηκτικά κι άλλοτε πιο ήπια και συγκεκαλυμμένα. Μέσα από τα συγκεκριμένα ποιήματα επιχειρείται, πέρα από μια αποτύπωση του ερωτικού φαινομένου, η πολύπλευρη ενσάρκωση δια της ποιητικής πένας των διαφόρων εκφάνσεων του έρωτα τόσο στη ρεαλιστική κοινωνική καθημερινότητα όσο και στη φαντασιακή, ασυνείδητη πολλές φορές, πρόσληψη και ερμηνεία του. Η αντίληψη του τι είναι έρωτας διαφέρει ανάμεσα στους λαούς αλλά και στους ανθρώπους μιας κοινής κοινωνίας. Υπάρχουν, επίσης, πολλές απόψεις τόσο από διάφορα πεδία της επιστήμης σχετικά με τον έρωτα όσο και από τη θρησκευτική, πνευματική και πολιτισμική κουλτούρα στον ρου της ιστορίας. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί, ότι στην παρούσα ποιητική συλλογή δεν απασχολεί τον δημιουργό η συστηματική αναζήτηση όψεων του έρωτα και η αποτίμησή των αλλά η αποτύπωση σε ποιητικό λόγο αυτού του τόσο καθοριστικού, πηγαίου και οικουμενικού αισθήματος και η αποκάλυψή του, η πραγμάτωσή του είτε αισθητά είτε νοητά. Η γένεση κάποιων ποιημάτων ενέχει το σπέρμα της σε βιωματικά συμβάντα ή αισθήματα, σε λογοτεχνικά ή εν γένει καλλιτεχνικά διακείμενα και συναφείς απόψεις ή σκέψεις του δημιουργού. Στόχος της ανά χείρας ποιητικής συλλογής να προσφέρει καταφύγιο σε όλους όσοι βίωσαν κάποια στιγμή στη ζωή τους, βιώνουν ή αποζητούν να βιώσουν τον έρωτα…
…Πέρασε ο χρόνος χάθηκε
με τ’ απαλό σου άγγιγμα
κι ένα φιλί γεμάτο
λέξεις τρυφερές και ποθητές.
Πέρασε ο χρόνος χάθηκε
με την παιδική σου ματιά
κι ένα βλέμμα γεμάτο
ουρανούς και αστέρια.
Κι έμεινα να αφουγκράζομαι
τη σιωπή που άφησες
φεύγοντας από κοντά μου
– νοσταλγική πια ανάμνηση.
Κι έμεινα να υπομένω
την τρικυμία της ψυχής
που η απουσία σου προκάλεσε
δίχως να το καταλάβεις ποτέ…
Ο Δημήτρης Μπαλτάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1999. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο ΕΚΠΑ απ’ όπου αποφοίτησε το 2021 με βαθμό «Άριστα». Είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στο ΕΚΠΑ. Ποιήματά του έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν φιλοξενηθεί σε ποιητικές ανθολογίες. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: «Η Αρχή» (εκδ. Οσελότος, 2019), «Μελωδίες λήθης» (εκδ. Αποστακτήριο, 2021), «Το όνομα του έρωτα» (εκδ. Αποστακτήριο, 2022).
