ΑΠΟΛΥΤΗ

 

Εγκαινιάζει σήμερα η ψυχή σου το σεργιάνι της στον επάνω κόσμο.

Κοίταξε μέσα στα κτήρια,

ψάξε μας,

το κρυφτό είναι τώρα ένα παιχνίδι που ορίζεις.

Στήριξε τα αδύναμά μας πόδια,

ψιθύρισέ μας στο αυτί για την ημέρα που θα σε ξαναδούμε.

Πες μας,

ολόκληρες τις ιστορίες,

τι γινόταν,

όταν κρυβόσουν μέσα στη δική σου ζωή.

Δείξε μας τι φυτρώνει τώρα μέσα στην εγκαταλελειμμένη μας καρδιά,

συμπλήρωσε την απουσία σου κινώντας το αεράκι.

Έλα,

σκούντηξε για λίγο τον ουρανό,

στους αγνώστους σφύριξε ένα τραγούδι,

στα κλαδιά αγκάθι βγάλε,

γέλα από μέσα μας

για χάρη μας,

βγάλε μας στον δρόμο, περπάτησε τη λύπη μας.

Τα μυστικά σου, τα μυστήριά σου,

πάνω στα όρη,

μέσα στις θάλασσες

θα κυνηγάμε.

Στα μάτια σου, αλήθεια, κοιτάξαμε.

Τώρα το Μαύρο φως,

οι Μαύρες μέρες,

η Μαύρη ζωή

πιο κόσμια από ποτέ.

Όλο το χρώμα εγκατεστημένο

σε μια εικόνα σου.

Ξεθωριάζει κάποτε  στον ήλιο

και η λησμονιά ακόμα;

 

 

21/2/2021

 

στη μνήμη της αδελφής μου Αλεξάνδρας

 

 

 

 

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Δημήτρης Τούλιος γεννήθηκε στην Πάτρα. Είναι στο επάγγελμα εκπαιδευτικός, αλλά και επινοητής  ποιημάτων , διηγημάτων και τραγουδιών. Έχει πολλές συμμετοχές σε διάφορες ανθολογίες ποίησης και διηγήματος και έχει εκπονήσει  δύο εξώφυλλα βιβλίων. Σκιτσάρει πού και πού. Το ποιητικό του βιβλίο «παθητικό κάθισμα» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «χαραμάδα» το 2016. Στα σκαριά υπάρχουν και δύο θεατρικά. Τα δύο παιδιά του τού δίνουν αγάπη και κουράγιο για το δρόμο.