Φοβόταν το σκοτάδι που είχε μέσα της. Αλλά είχε αποφασίσει από τότε που το μυαλό της δραπέτευσε κι έμεναν τα χέρια και τα πόδια ζωντανά να “καθαρίσουν”. Το σκαρίφημα της διεξαγωγής και της τελικής τακτοποίησης το είχε προβάλει στο λερό τοίχο της κουζίνας. Το διάβαζε, το παρατηρούσε και το βελτίωνε μέρα τη μέρα. Το σκοτάδι που υπήρχε μέσα της, αυτό το σκοτάδι το βαθύ όπου μπορείς να διακρίνεις και το παραμικρό φως, την διευκόλυνε.
Έτσι όταν έφτασε η στιγμή, άναψε όλα τα φώτα για να βλέπει καλά. “Διάβαζε” τις οδηγίες μία μία από τον τοίχο, έπαιρνε εντολή και προχωρούσε βήμα βήμα.
-Βάλε τα σπλάχνα στη συντήρηση του πόνου
– το κλάμα στα συρτάρια της καρδιάς
– το γέλιο στη κατάψυξη του χρόνου
– τα άχρηστα στα σκουπίδια, γρήγορα στα σκουπίδια,
Παρασκευή, καθαρίζουμε, τέλος.
Υγ.
Αυστρία, μητέρα ρίχνει τέσσερα νεογνά στα σκουπίδια
