You are currently viewing Η μαντάμ Σιλένα απαντά σε απορίες αναγνωστών επί λογοτεχνικών θεμάτων και θεμάτων τέχνης. (Βιβλία για το Φθινόπωρο)   

Η μαντάμ Σιλένα απαντά σε απορίες αναγνωστών επί λογοτεχνικών θεμάτων και θεμάτων τέχνης. (Βιβλία για το Φθινόπωρο)  

Αγαπητή μαντάμ Σιλένα

 

Στο προηγούμενο άρθρο σας, προτείνατε σε μια άλλη αναγνώστρια «Βιβλία για το καλοκαίρι».
Έχω μια απορία: Γιατί δεν υπάρχουν βιβλία και για το φθινόπωρο; Σίγουρα θα υπάρχουν.
Έχω προμηθευτεί ήδη «φθινοπωρινό πάπλωμα», φθινοπωρινό μπουφανάκι, καθώς και είδη ένδυσης σε φθινοπωρινά, γήινα χρώματα.
Λοιπόν, εσείς που ξέρετε, θα μπορούσατε να μου υποδείξετε και μερικά βιβλία κατάλληλα για την εποχή;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων,

με εκτίμηση

 

Τζέννυ Μπ.

Αγαπητή κ. Τζέννυ

 

Δεν ξέρω αν έχετε αντιληφθεί τα περί της κλιματικής αλλαγής ή τα περί της ισοπέδωσης των αξιών. Γεγονός είναι πως δεν υπάρχει πια Φθινόπωρο– όπως δεν υπάρχει πια ούτε η Άνοιξη των παλαιών ημερών – τα πηδάμε όλα βιαστικά και βρισκόμαστε αμέσως στην επόμενη πίστα.

Πάντως θα έχετε αντιληφθεί πως φέτος ο Σεπτέμβρης δεν ήρθε με τα παλιά, καλά πρωτοβρόχια. Όχι! Μας μπέρδεψε με καύσωνες, χαλαζοπτώσεις, κεραυνοπτώσεις, πυρκαγιές και πλημμύρες…

Ξέρετε, μέχρι πριν δέκα χρόνια είχαμε ένα σχετικά υποφερτό συνδυασμό ΧΕΙΜ.ΑΝ. (Χειμωνάνοιξη) κι άλλον ένα, ΚΑ.ΦΘΙ. (Καλοκαιφθινό). Και ούτε που το πολυπέρναμε είδηση…

 Ήδη όμως οι εποχές έχουν συμπτυχθεί στο μη περαιτέρω και δεν μπορούν πλέον να τις ξεχωρίσουν  ούτε καν τα κουνούπια. Μόνο ο εμπορικός κόσμος, που πρέπει να λανσάρει σε τακτά διαστήματα νέα μοντελάκια, επιμένει πάντα πως υπάρχουν εποχές.

 Η αλήθεια είναι όμως πως έχουν γίνει πια όλα «Τρία σε Ένα», που υποτίθεται πως συμφέρει.  (Ποιους άραγε; Ονόματα δε λέμε αλλά, κατά τη γνώμη μου, μόνο αν είναι κάποιος κουνούπι, ιός της γρίπης, μεταλλαγμένη  ντομάτα με γονίδια χοίρου, παγετώνας ή πυρκαγιά, έχει έννομα συμφέροντα και επωφελείται από αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων, εφόσον έτσι μπορεί να ευδοκιμεί απρόσκοπτα όλο τον χρόνο.)   

 Αλλά ξέφυγα από το θέμα μας που ήταν τα φθινοπωρινά βιβλία, συγνώμην, επανέρχομαι:

Λοιπόν, αγαπητή κ. Τζέννυ, θέλω να σας ξεκαθαρίσω κάτι: ακόμα κι αν υπήρχαν ακόμα εποχές, τα βιβλία ΔΕΝ έχουν εποχές. Εντάξει, εξαιρούνται τα ελαφρότατα για την αμμουδιά (καλοκαιφθινοπωρινά βιβλία) και τα βαρύτατα για δώρο κατά τις περιόδους των εορτών (κόφι τέιμπλ μπουκς).
Αν επιμένετε, καθαρά φθινοπωρινά βιβλία μπορούν να θεωρηθούν μόνο τα σχολικά  (αν και  αυτά δεν είναι ακριβώς βιβλία…)

Δεν γίνεται όμως να σας αφήσω έτσι. Θα σας υποδείξω μερικά βιβλία που μπορείτε να τα διαβάσετε ευχάριστα αυτόν τον καιρό.

Αν σας ενδιαφέρει η λαογραφία, το «Τα φθινοπωρινά» του Κ. Λουκάτου, αν σας ενδιαφέρει το μυθιστόρημα, το «Φθινόπωρο» της Άλι Σμιθ και το «Φθινόπωρο» του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου, ακόμα και το « Γερμανικό φθινόπωρο» του Στιγκ Ντάγκερμαν. Αν σας ενδιαφέρουν τα αστυνομικά, το «Το φθινόπωρο του Κουρτ Βαλάντερ» του Χένινγκ Μάνκελ.

Άλλα βιβλία που μπορείτε να τα απολαύσετε υπό τους ήχους της βροχής είναι, βεβαίως, «Η  Βροχή», του Σώμερσετ Μωμ, «Η Κίτρινη Βροχή» του Χούλιο Λαμαζάρες, το «Σαν τη βροχή πριν πέσει» του Τζόναθαν Κόου, τα «Όνειρα στη βροχή» του Καρλ Κνάους Γκορντ – και ακόμα καλύτερα, το «Περιμένοντας τη βροχή» του Αρκά.

Αν τέλος σας αρέσει η ποίηση, προτείνω το «Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου» του Τάσου Λειβαδίτη.

Αν βεβαίως προτιμάτε σχετικά βιβλία σε 50 αποχρώσεις του ροζ , υπάρχει ένα ολόκληρο ράφι: «Κύκνοι το φθινόπωρο», «Οι μάγισσες του φθινοπώρου», «Φθινοπωρινά φυλλοροήματα» κ. α.- καθώς και άλλο ένα ράφι, πιο εξειδικευμένο, με βροχερά, τα: «Σαν άρωμα βροχής»,» Έρωτας σαν βροχή», «Ο γιος της βροχής», «Τα πουλιά της βροχής» κ.ά. (Δεν έχω συγκρατήσει ονόματα συγγραφέων).

 Όλα αυτά, για να εντείνετε την απόλαυση και να αυξομειώνετε την ένταση της βροχής, μπορείτε να τα διαβάζετε συνοδεία μουσικής.

Προτείνω: Βιβάλντι «Φθινόπωρο», Autumn leaves, September song, Wake me up when September ends, Είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα, Και η βρόχα έπιπτε ράιτ θρου κλπ.

 

Ελπίζω να σας βοήθησα κάπως.

Εύχομαι καλό καλοκαιφθινό!

 

Δική σας,

Μαντάμ Σιλένα

 

 

Παυλίνα Παμπούδη

Η Παυλίνα Παμπούδη σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (Ιστορία – Αρχαιολογία) και παρακολούθησε μαθήματα Μαθηματικών στη Φυσικομαθηματική Σχολή και ζωγραφικής στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και στο κολέγιο Byahm Show School of Arts του Λονδίνου. Έχει εκδώσει μέχρι στιγμής 15 ποιητικές συλλογές, 3 βιβλία πεζογραφίας, περισσότερα από 40 βιβλία δήθεν για παιδιά και 31 μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων. Επίσης, έχει κάνει 3 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής, και έχει γράψει σενάρια για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, καθώς και πολλά τραγούδια.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.