Αγαπητή μαντάμ Σιλένα,

 Βρίσκομαι σε μια δυσάρεστη κατάσταση, από την οποία εσείς, με τη βαθιά σας γνώση σε θέματα λογοτεχνίας και τέχνης, μπορείτε ίσως να με βοηθήσετε να εξέλθω: δεν μπορώ να εισέλθω στο μαγιό μου.

Πώς θα εμφανισθώ έτσι στην παραλία;

Για πολλά χρόνια, τέτοια εποχή, παρηγοριόμουν διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας την «Αναδυομένη» του Γρηγόρη Ξενόπουλου και συγκεκριμένα το απόσπασμα στο οποίο ο συγγραφέας περιγράφει την πανέμορφη μελαχρινή Ζακυνθινιά αρχοντοπούλα ως μια ροδοκόκκινη, στρουμπουλή, αφράτη κοπελίτσα, με σγουρά μαύρα μαλλιά, και πολύ το ευχαριστιόμουν, ειδικά εκείνο το «στρουμπουλή», αν και βέβαια, εντάξει, για το «κοπελίτσα» δεν μπορεί να κάνει κανείς πια τίποτα…

Επειδή όμως τώρα πια, αντί να θυμάμαι την αυθεντική περιγραφή, φέρνω στο νου μου την διασκευασμένη τηλεοπτική Κλέλια, με την προ 40 ετών Νόρα Βαλσάμη, έτσι ξανθιά, ωχρή και ελλιποβαρή, μελαγχολώ.

Θα μπορούσατε να με βοηθήσετε προτείνοντάς μου ορισμένες λογοτεχνικές ή εικαστικές ηρωίδες, μήπως τελικά καταφέρω να ταυτιστώ με κάποια από αυτές και γλυτώσω την μελαγχολία για φέτος; Με την μοναδική προϋπόθεση, σας παρακαλώ, να μην έχουν γίνει σειρά ή ταινία!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, μαντάμ Σιλένα μου, και να με συγχωρείτε για την πολυλογία μου.

 Με εκτίμηση,

 Ράνια Ρ.- Π.

 Αγαπητή κ. Ρ. Ρ.-Π.

 Σας δίνω μια συμβουλή -που την δίνω συχνά γιατί έχει εφαρμογή σε κάθε είδους και μεγέθους  πρόβλημα: να ανατρέχετε πάντα στους μεγάλους κλασικούς!

Θα παρηγορηθείτε και θα ενισχύσετε την αυτοπεποίθησή σας βλέποντας ότι, από τον Όμηρο μέχρι τον Μπαλζάκ, οι ηρωίδες των αθάνατων έργων έχουν σχεδόν πάντα μεγάλο εκτόπισμα  και πολύ ορεκτικές λογοτεχνικές περιγραφές: η καλλίπυγος, η ευρύστερνος, η περδικόστηθη, η φαρδοκάπουλη – είναι λίγα από τα κοσμητικά επίθετα που περιγράφουν στη λογοτεχνία την πραγματικά ωραία γυναίκα.  

Για να περιοριστούμε στους δικούς μας ποιητές, μπορώ να σας αναφέρω προχείρως πως π.χ. ο Σικελιανός μιλάει για μιαν «αρχοντοθυγατέρα,  οπούχε από τη δύναμη/ στον μαρμαρένιο της λαιμό χαράκι, ως περιστέρα» (δηλ. είχε πολύ χοντρό σβέρκο και προγούλια), ο Βάρναλης αναπολεί «μια Βάσω με βυζά», κι ο Ελύτης θαυμάζει τη Μυρτώ, που ήταν «σαν ωραίο οκτώ ή σαν κανάτι»…

Μπορείτε επίσης να ρίξετε μια ματιά και στα αιώνια πρότυπα γυναικείας ομορφιάς  που ενέπνευσαν μεγάλους ζωγράφους και γλύπτες. Υπερτερούν τα  εύρωστα σώματα με άφθονη σάρκα: όλες οι θηλυκές θεότητες, ακόμα και η ίδια η Αφροδίτη, είναι αυτό που θα λέγαμε σήμερα «νταρντάνες». Ορίστε, κοιτάξτε τις Τρεις Χάριτες!

Κοιτάξτε λίγο και τις γυναίκες του Ρούμπενς, του Ρέμπραντ, του Ρενουάρ ή και του Γκωγκέν (που δεν διστάζουν να βγουν στην παραλία…) Βγείτε λοιπόν ευθαρσώς κι εσείς, και μην αφήσετε κανέναν κακοήθη περιβαλλοντολόγο να σας εμποδίσει, λέγοντας ότι η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει από τις βουτιές σας και όχι λόγω της κλιματικής αλλαγής!

 Δική σας

 Μαντάμ Σιλένα