Αρχή της απροσδιοριστίας

Καταγράφει χιλιόωρα αναζητήσεων,

χωρίς, ενίοτε, ν’ ανακαλύψει κάτι.

Σκιαγμένο, αδύναμο αγρίμι σε κλουβί

γράφει χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων

χωρίς να βλέπει τίποτε το καινούριο.

Εγκλωβισμένος, θαρρείς!

Το GPS δε βοηθάει πάντα, εξάλλου.

Παρότι, όλ’ αυτά με ξάγρυπνα

τα μάτια της ψυχής του.

Ωστόσο, εκεί…

Βιγλάτορας, τελεί.

Αναμένοντας, με νέο κίτρινο μετάξι φόρεμα,

από τη θάλασσα ν’ αναδυθεί,

ως ντροπαλή παιδούλα, η νέα Ηώς.

Κρατώντας κόκκινα σαντάλια,

η κρινοδάχτυλη.

Υποψιασμένος, πια, πως κι ο Θησέας,

στης νίκης το μεθύσι του,

ξέχασε άσπρα τα πανιά να βάλει,

δεν παρασύρεται,

θείο τραγί, σε γκρεμό.

Να πλησιάσει πρώτα το καράβι

και μετά οι όποιες αποφάσεις.

Αφού πρώτα τεθούν τα δάκτυλα

εις τον τύπον των ήλων.

Όχι βεβιασμένες εκδοχές.

Προπαντός…

Αυτό!

Εδώ κι αν έχει πέραση -να δεις-

η αρχή της απροσδιοριστίας!

Να δεις που ο Heisenberg μειδιά,

διαβάζοντας εφημερίδα σ’ απόμερο στέκι.

Κι ο Ρήνος ατάραχος κουβαλάει τύψεις.

Τυμπανιαίες τύψεις, κουφάρια.