You are currently viewing Θανάσης Τριανταφύλλου: ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΗΜΟΣ

Θανάσης Τριανταφύλλου: ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΗΜΟΣ

Ποίηση καημός

 

Η ποίηση / οπλή αλόγου / μου πάτησε την καρδιά -τώρα / πώς θα πηδήσω σ’ άλλη αιωνιότητα //   (Γιάννης Δάλλας, Κιγκλιδώματα, 1956).

*******************

1.

ΡΟΠΤΡΟ

 

Χτυπάς αμήχανος

Τοκ, τοκ, τοκ…

Ωραίο ρόπτρο

Ζηλευτό

Κατώφλι

Πόρτα λαμπρή

Ρόπτρο πολυκαιρισμένου μπρούντζου

Σκουριά αιώνων μετράει ηλικίες

Χρυσή επιγραφή σε αλάβαστρο

δηλώνει τον νοικοκύρη

ΠΟΙΗΣΗ

 

2.

ΠΟΙΗΣΗ

 

Ξαναχτυπάς ρυθμικά

Ανοίγεις

Μπροστά λαβύρινθος

Χιλιάδες στροφές κι ευθείες

Μπαίνεις

Χάνεσαι

Μυστικά και κόγχες

Στις γωνιές μαρμάρινες κρήνες

Χύνουν ασταμάτητα

Νερό δροσερό

Ξεδιψούν στρατοκόποι κι αναζητητές

Βαδίζεις στην

ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

 

3.

ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

 

Τυχερός σ’ αυτή την πόλη

Αιωνιότητα η πρώτη και λαμπρή

Αδιάφορο αν είναι κι άλλες

Αυτή η πιο ζηλευτή

Άλλοι ας ψάχνουν γι’ άλλες

Με άλλες μουσικές

Και μύρια άλλα

ΧΡΩΜΑΤΑ

 

4.

ΧΡΩΜΑΤΑ

 

Θάλασσα

Παράξενοι ήχοι

Ψίθυροι

Κραυγές

Τραγούδια

Ψέμα ότι τα ψάρια δε μιλούν

Εδώ συμβαίνουν άλλα

Μαγικά κι ωραία

Η ποίηση

Χρυσό κλειδί

Ανοίγει χιλιόχρονα μυστικά

Αυτή η αιωνιότητα

Πρώτη και καλύτερη

Καλπάζει

Καβάλα σε λευκά και μαύρα

ΑΛΟΓΑ

 

5.

ΑΛΟΓΑ

 

Περήφανα άλογα ταιριάζουν

Χαίτες κυματιστές .

Οπλές πατούν πλούσιο χορτάρι

Η ποίηση καημός

Δάκρυ κι όλα τα άλλα

Κήποι γεμάτοι από φωνές

Εκεί που τραγουδούν και παίζουν

Αμέριμνα

ΠΑΙΔΙΑ.

 

6.

ΠΑΙΔΙΑ

 

Μικρά παιδιά κολλούν

Χρωματιστές χαλκομανίες

Στα λευκά τους μπράτσα

Άλλα παιδιά παίζουν το σκοινάκι

Χαρταετοί γέμισαν το γλυκό πρωινό.

Κορυδαλλοί τρελοί πεταρίζουν

Γαλήνη

Έξι μέρες εργώδους δημιουργίας

και μετά ανάπαυση και

περισυλλογή

ΕΒΔΟΜΗ ΜΕΡΑ

 

7.

ΕΒΔΟΜΗ ΜΕΡΑ

 

Ζούμε ἐν αναπαύσει

Και είπεν ΟΥΤΟΣ

Γεννηθήτω η ΠΟΙΗΣΗ

Και εγένετο ΠΟΙΗΣΗ

Ημέρα εβδόμη

Διαρκώς σε ωραία τάχα

ΦΥΣΗ.

 

7+.

ΦΥΣΗ

 

Ο κάμπος πράσινος

Κόκκινες παπαρούνες

Στα κεφαλάρια των αγρών

Τρελοί λαγοί σκάβουν λαγούμια

Αμέριμνοι οι γυπαετοί

κάνουν στροφές σε αίθριο ουρανό

Κι οι σκούνες παίρνουν και φέρνουν μηνύματα

Ζούμε εν αναπαύσει

διαρκώς στο 7+

κατά τας Γραφάς

εντός απροόπτου.

Πώς να ξεφύγουμε από τ’ απρόοπτα,

αφού σε μας όλα συμβαίνουν;

Υπάρχει ελπίδα τελικά

για απόδραση,

αφού απρόοπτη κι αυτή.

 

 

(Από την ανέκδοτη συλλογή με τίτλο: ΕΝΤΟΣ ΑΠΡΟΟΠΤΩΝ)

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.