Όταν της έδειξε το παιχνίδι με τα βότσαλα που αναπηδούσαν στην επιφάνεια της θάλασσας, ερωτεύθηκε όχι αυτόν αλλά τους ομόκεντρους κύκλους που άπλωναν γύρω τους σαν ηχητικά κύματα και έσβηναν σιγά σιγά με ένα ελαφρύ τρέμουλο. Τότε χωρίς να το σκεφτεί χώθηκε στη χούφτα του και του ζήτησε να την πετάξει. Έκανε τρεις πήδους και στον τέταρτο είχε στήσει το σπιτικό της στην κορυφή ενός ύφαλου που είχε για τοίχους τον ουρανό, ένα πεύκο Μπονζάι για τις μεγάλες ζέστες και για δάπεδο μια σκακιέρα για να σκέφτεται τις κινήσεις του, όταν κοιτάει από το παράθυρο στο πέλαγο τους ομόκεντρους κύκλους της να φτάνουν τρεμοπαίζοντας στ’ αφτιά του.
◊◊◊
περίφραξη
Η τσιμεντένια περίφραξη κύκλωνε το σπίτι. Τα κυπαρίσσια τα φύτεψαν απ’ έξω. Και ύστερα είπαν χωρίς φόβο θα μείνουν ανοιχτοί, χωρίς παντζούρια τα παράθυρα, ανέμιζε μια πράσινη κουρτίνα για εξώπορτα. Ούτε που το κατάλαβαν πως ήρθε στο προσκεφάλι τους τη νύχτα και ρίζωσε ένα έλατο. Και είναι παγωμένο. Κάθε πρωί απ’ τους κρυστάλλους του στη βάση μια λίμνη δάκρυα. Ποτέ δεν είναι αρκετή. Συνήθισαν μόνο να πλατσουρίζουν μαγκωμένα στα όνειρά τους, για απλωτές και μακροβούτι ούτε λόγος.
◊◊◊
πικ νικ
Στον κήπο το παιδικό μαντήλι του σχολείου θα απλώσω για πικ νικ μνημόσυνο. Τριγύρω μόνο η θάλασσα αρμόζει να κοιτάζει. Μια σβούρα, οι γυάλινοι οι βόλοι κι ένα στρατιωτάκι έφιππο θα είναι το ορεκτικό. Απ’ τον πατέρα στη γωνία μονάχα ένα βαθούλωμα από το μαξιλάρι της μπερζέρας κι απ’ τη μαμά πίσω απ’ το τζάμι, μια ασπρόμαυρη φωτογραφία τουαλέτας. Ταξίδια στο τετράγωνο ταβάνι απ’ το δωμάτιο, οπλές χτυπούν, υδρόγειοι μάτια γάτας να σκορπίζουν. Κι εγώ ανάμεσα στο παρά τέταρτο, εντοιχισμένη στο ρολόι του τοίχου, παίζω ακόμη το κρυφτό και περιμένω να τα φτύσω.
Κάλι Κεχαγιά
Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Μου αρέσει να γράφω. Παρακολούθησα σεμινάρια δημιουργικής γραφής, έχουν προκύψει δύο συλλογικά βιβλία, το «Υπάρχει…», βρίσκεται σε ηλεκτρονική μορφή στο ISSUU, και «Ιστορίες του Άλλοτε», από τις εκδόσεις iWrite. Διήγημά μου έχει συμπεριληφθεί στο συλλογικό βιβλίο ¨Αποσκευές¨ του 8ου διεθνή διαγωνισμού του eyelands. Έχω σπουδάσει Πολιτικών Έργων Υποδομής, γιατί μου άρεσε να συνδέω ανθρώπους και πόλεις με σήραγγες, γέφυρες και δρόμους. Το ξέρετε κι εσείς όμως, οι πιο γερές γέφυρες στην ανθρωπότητα χτίζονται με τα βιβλία.
