Παλιό εκκρεμές σε κίνηση άναρχη

με πείσμα η αλήθεια αιωρείται.

Της ύλης το πρόταγμα σε ύφεση τώρα

αργά υποχωρεί κι απωθείται.

Τ’ αόρατα ήρεμα εισβάλλουν στο χώρο‧

το «θέλω» χωρίς το «εγώ» του δονείται.

Δεν πρέπει το φως του να σβήσει

ο χρόνος πριν λήξει.

Δεν πρέπει η ελπίδα να εκλείψει.

Στο «λίγο ακόμα” αρκείται.

Να δει προσδοκά

στον ορίζοντα πέρα

τον έρωτα

ως ορίζουσα μοίρα

να βάφει τη μέρα πορφύρα.