Ένα μάθημα

Θα βρεις νόημα σ’ αυτή τη ζωή, μόνο αν το δημιουργήσεις εσύ…

Όσσο

Τετάρτη σήμερα κι η Μαρίκα μαγειρεύει φασολάδα -το επιβάλλει η παράδοση και την ακολουθεί. Στροβιλίζοντας την κουτάλα, πιάνει το κινητό, που καταργεί τους φραγμούς των τεσσάρων τοίχων, μπαίνει σε εφαρμογές -που ούτε γνώριζε παλιά αγκυροβολημένη στο γραφείο- ακολουθεί ανθρώπους, μαθαίνει συνταγές, διαβάζει τα νέα, γνωρίζει φίλους, κάνει on line γυμναστική – φλερτάρει κρυφά με έναν Έλληνα απ΄ την Πόλη. Ανταλλάσσουν συνταγές με παθιασμένη δεκτικότητα.

Ο άντρας της κι οι άλλοι απ΄ τη στιγμή που ξεστόμισε την λέξη «σύνταξη» την ταύτισαν με το σπίτι, Χαρακτήρες πρωινάδικων, μαγείρεμα και ρήσεις που παραπέμπουν στο «όλη μέρα κάθεσαι». Τα σχόλια δε για το κινητό κάνουν δίνες σε καθημερινή βάση. Όσο η Μαρίκα δίνει χώρο, μικρό αλλά και μεγάλο -ανάλογα πως το βλέπει κανείς-, τόσο οι άλλοι τον καταλαμβάνουν ταχύτατα, άηχα -όπως συμβαίνει πάντα- με κάθε δυνατό τρόπο, ως την τελευταία του σπιθαμή. Φταίει. Φταίνε.

Η Μαρίκα διαβάζει στο Instagram για τη αγαπημένη της influencer. Την παρακολουθεί εδώ και τρία χρόνια· είναι μητέρα, γράφει για τα παιδιά της, τα προβλήματά της, τα συναισθήματά της, εκμυστηρεύεται τις ανάγκες της και όλα αυτά τα εκφράζει με αναρίθμητες φωτογραφίες: η οικογένεια τρώει μαζί, διαβάζει μαζί, κοιμάται μαζί. Τα βλέπει η Μαρίκα, στέλνει καρδούλες. Αναρίθμητες καρδούλες. Όπως και σήμερα. Που την πιάσαν τα κλάματα σαν είδε τον μικρό γιο της αγαπημένης της στο νοσοκομείο. Σοκαρισμένη από το θέαμα, πατά καρδούλες, γράφει μηνύματα και στέλνει κι άλλο μήνυμα, κρυφό, στον Έλληνα απ΄ την Πόλη -σάμπως, έχει πού αλλού να μιλήσει;- ενώ σχηματίζει στο τηλέφωνο το νούμερο του γιου της.

–Αγάπη μου, είσαι καλά;

-Είμαι στη Σχολή μάνα, θα τηλ. Έγινε κάτι;

-Όχι, να, κάτι διάβασα και στεναχωρήθηκα.

-Τί, διάβασες, ρε μάνα;

-Για μια κοπέλα στο instagram που ο γιος της μπήκε στο νοσοκ…

-Ρε μάνα, πας καλά? Αυτά είναι fake news. Μην τα βλέπεις και προπαντός μην επηρεάζεσαι. Fake news. Κλείνω, μπαίνω στο εργαστήριο.

Η Μαρίκα ανοίγει τα μάτια αποσβολωμένη. Ξαναμπαίνει στο προφίλ. Πάει από την αρχή, παίρνει μία μία τις φωτογραφίες, μην μπορώντας να πιστέψει πως όλα όσα έχει τόσο καιρό παρακολουθήσει είναι ψεύτικα. Ξανακοιτά το διασωληνωμένο αγόρι, φουντώνει. Ψάχνει το προφίλ της αγαπημένης της, τα άτομα που την ακολουθούν. Φώτο με το χέρι στο τραπέζι. Αναρίθμητα likes. Φώτο με το πόδι στο γρασίδι. Άλλα τόσα likes. Φώτο με την πλάτη, άπειρα Likes.

Η Μαρίκα σηκώνει το κεφάλι έντρομη. Η φασολάδα μυρίζει· κάηκε. Σπεύδει πανικόβλητη να κλείσει το μάτι, υπό το βλέμμα του συζύγου που εισβάλλει στην κουζίνα, μουρμουρίζοντας.

-Το κάψαμε το φαγητό, Μαρίκα; Εμ, όλη μέρα με το κινητό στο χέρι, στο τέλος θα κάψεις και το σπίτι! Θα φάω έξω.

Την ίδια στιγμή διαβάζει μήνυμα «Μαίρη μου, τι μαγείρεψες σήμερα;» και βλέπει μια φωτογραφία με τας κεμπάπ. Παίρνει μια ανάσα, ξεπατικώνει μια φωτογραφία απ΄ το google και απαντά «λαχματζούν», με στιγμιαία λάμψη. «Μμμμ, μοσχοβόλησε» συνεχίζει αυτός με ενθουσιασμό. Η «Μαίρη» το διαβάζει, κλείνοντας την πόρτα της κουζίνας -να μην μυρίσει όλο το σπίτι- και χαμογελά με την φευγαλέα ευχαρίστηση της επινοητικότητάς της.

Λαμπρό το μάθημα.