Ομίχλη

 Εγκλωβίστηκα εδώ στα χαμηλά

 κι ούτε που ξέρω πότε

 θα σηκωθώ λίγο ψηλότερα,

 ερωτεύομαι τον άνεμο

 κι ας ξέρω πως η ένωση μαζί του

 είναι η καταστροφή μου,

 σκεπάζω τα πάντα

 και άθελά μου κάποιες φορές

 κουκουλώνω τα ανομολόγητα,

 όσο για τα προβλήματα με την όραση

 αναλαμβάνω την ευθύνη

 για όλους τους οφθαλμούς

 μα όχι για τους κοντόφθαλμους.

Ο τοίχος

Όχι δεν είμαι εγώ αυτός που κρυφακούει,

παρά τις φήμες, αυτιά δεν είχα ποτέ.

Την κάλυψή μου σε κάθε περίσταση προσφέρω,

λύση ανάγκης γίνομαι

σε μονολόγους που δε βρίσκουν αποδέκτη

βάφομαι με χρώματα,

 φιλοξενώ έργα τέχνης

κι αν με τους τρεις αδερφούς μου γινόμαστε κάπου κάπου πληκτικοί

δηλώνω πως οι τέσσερις τοίχοι δε φυλακίζουν την ψυχή.

Η χτένα

  Έσφιγγα τα δόντια στα νευρικά σου ξεσπάσματα

  προσπαθούσα απαλό χάδι στο κεφάλι σου ν΄ αφήνω.

  Από τα μαλλιά σε τραβούσα να σε ανανεώσω

   κάθε φορά που μονομαχούσες με τον χρόνο.

   Μα όταν δυο δόντια μου έσπασαν

   εσύ δίχως τύψεις έσπευσες να με αντικαταστήσεις

   με μια νεότερη.