Η Κατερίνα Λιάτζουρα γεννήθηκε στην Γερμανία. Είναι Φιλόλογος της Γερμανικής Γλώσσας (ΑΠΘ) με μεταπτυχιακό τίτλο στην Πολιτισμική Διαχείριση (ΕΑΠ). Ζει στην Χαλκίδα και εργάζεται στην Μέση Εκπαίδευση Εύβοιας. Μεταφράζει στα Γερμανικά ποιήματα σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και Ελληνίδων ποιητριών. Μεταφράσματα της σύγχρονων γερμανόφωνων συγγραφέων δημοσιεύονται σε έντυπα και λογοτεχνικά περιοδικά. Ενίοτε συνομιλεί με ομότεχνους και καταγράφει τις σκέψεις της για τα βιβλία τους. Έχει συμμετάσχει σε πολλά συλλογικά έργα και πολλές ανθολογίες και είναι μέλος του Pen Greece.

https://katerinaliatzoura.gr/

liatzoura@yahoo.gr

Βιβλιογραφία

Εκδόσεις

2022 Λευκοί Νάνοι, ποίηση, εκδόσεις Βακχικόν

2021 Οι δώδεκα φρίκες των Χριστουγέννων και μια παράλειψη [μια black humor συνομιλία], πεζό, Ιδιωτική Έκδοση

2020 Η Κρεμμυδαποθήκη, ποίηση, εκδόσεις Βακχικόν

2017 Αποκαΐδια Ηθικής, ποίηση, εκδόσεις Βακχικόν

2013 Σκέψεις, ποίηση, εκδόσεις Manifesto

Μετάφραση

2022 Lebens und Liebesernten [Θερίσματα ζωής και ερώτων], ποίηση, δίγλωσση ανθολογία ποιημάτων του Νίκου Μυλόπουλου, εκδόσεις Στίξις

2022 Κάποτε πρέπει να περπάτησα σε τρυφερό χορτάρι, Carolina Schutti, νουβέλα, εκδόσεις Βακχικόν

2021 Η μελέτη των ριζών, Άννα Όσπελτ, πεζό, εκδόσεις Βακχικόν

2021 Wörter spitz wie Nägel [Λέξεις αιχμηρές σαν πρόκες], ποίηση, δίγλωσση ανθολογία 25 Ελληνίδων ποιητριών και Ελλήνων ποιητών, εκδόσεις Ρώμη

2021 Der Lotse der Unendlichkeit [Ο πλοηγός του απείρου], ποίηση, δίγλωσση ανθολογία ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου, εκδόσεις Μανδραγόρας

2020 Ποιήματα της Άννας Όσπελτ, δίγλωσση έκδοση, εκδόσεις Βακχικόν

2019 Ανθολογία νέων Αυστριακών Ποιητών, δίγλωσση έκδοση, εκδόσεις Βακχικόν

ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΙΑΤΖΟΥΡΑ

Κ.Κ. :Από πότε ήρθατε σε επαφή με τη λογοτεχνία;

Κ.Λ.: Συνάντησα τη λογοτεχνία στα φοιτητικά μου χρόνια, όταν πρωτοεπισκέφτηκα τις Πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες. Τότε άρχισα να αγοράζω από πλανόδιους πωλητές -έξω από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης- βιβλία από τους πάγκους τους. Έτσι σιγά σιγά και πιο υποψιασμένη πια, άρχισα να ψάχνω βιβλία σε παλαιοπωλεία καθώς δεν έφταναν τα χρήματα μας τότε για καινούργιες εκδόσεις.

Κ.Κ.: Τι σημαίνει για σας συγκριτική λογοτεχνία;

Κ.Λ.: Η Συγκριτική Λογοτεχνία με βοηθά να αντιληφθώ την ετερότητα και την ταυτότητα της λογοτεχνίας. Διαμεσολαβεί δηλαδή στην επικοινωνία μου με διαφορετικούς πολιτισμούς και ενισχύει τον διάλογο μου με άλλες γλώσσες καλλιεργώντας έναν διάλογο σημαντικό. Η Συγκριτική Λογοτεχνία αποτελεί τον προσωπικό μου δίαυλο επικοινωνίας με το λογοτεχνικό παρελθόν, παρόν και μέλλον. Αποτελεί φυσικά και πηγή έμπνευσης για να συγγράψω τα έργα μου.

Κ.Κ: Ποιοι οι γερμανόφωνοι ή οι Έλληνες ποιητές με τους οποίους νιώθετε ότι επικοινωνείτε ιδιαίτερα;

Κ.Λ.: Ανά διαστήματα -και χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το γιατί- περνώ φάσεις προσκόλλησης σε κάποιον ποιητή | κάποια ποιήτρια, είτε γερμανόφωνο | γερμανόφωνη είτε Έλληνα | Ελληνίδα. Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής δεν μελετώ μονάχα το λογοτεχνικό του | της έργο, αλλά διαβάζω και κριτικές για τα έργα τους, άρθρα και συνεντεύξεις και προσπαθώ να ανακαλύψω πτυχές της προσωπικής τους ζωής. Να τους φανταστώ ως προσωπικότητες, στις καθημερινές τους ασχολίες. Το διάστημα αυτό περνώ τη φάση του Εγγονόπουλου. Είχε προηγηθεί η φάση των Ντανταϊστών.

Κ.Κ.: Ποιες οι βασικές θεματικές των ποιητικών σας συλλογών;

Κ.Λ.: Η βασική θεματική στις μέχρι τώρα δημοσιευμένες ποιητικές μου συλλογές είναι ο άνθρωπος και όλες του οι κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές.

Κ.Κ.: Μιλήστε μας αναλυτικότερα για την τέταρτη ποιητική συλλογή σας. Εξηγήστε μας τον τίτλο της συλλογής Λευκοί νάνοι.

Κ.Λ.: Λευκοί νάνοι λέγονται στην επιστήμη της αστροφυσικής τα αυτόφωτα αστέρια που ολοκλήρωσαν τον κύκλο της ζωής τους μέσα σε δισεκατομμύρια χρόνια και μετατράπηκαν εν τέλει σε αστρικά πτώματα. Στην συλλογή μου αυτή, προσπαθώ να επισημάνω την μικρότητα της ανθρώπινης ύπαρξης σε σχέση με το μεγαλείο του Σύμπαντος. Ο άνθρωπος -περαστικός από τον πλανήτη Γη και με προσδόκιμο ζωής τα 77 περίπου χρόνια (στον δυτικό κόσμο τουλάχιστον)- δεν αντιλαμβάνεται την ασημαντότητα του ως στοιχείο της φύσης, ούτε αντιλαμβάνεται το εφήμερο της ύπαρξης του σε σύγκριση με το Σύμπαν που είναι ασύλληπτο και σε χρόνο και σε χώρο και σε δυνατότητες και σε πιθανότητες. Και αυτό λοιπόν το πλάσμα που ακούει στο όνομα άνθρωπος, και που είναι δίποδο όρθιο και λογικό, αντί να ζει ειρηνικά μέσα στο κοπάδι του και αρμονικά με τα υπόλοιπα πλάσματα με τα οποία μοιράζεται το περιβάλλον, να χαίρεται το δώρο της ζωής και να μεταλαμπαδεύει την χαρά αυτή και στις επόμενες γενιές, καταβάλλει μια διαχρονική προσπάθεια αλληλοεξόντωσης του είδους, τραυματίζοντας -μη αναστρέψιμα- το περιβάλλον που το φιλοξενεί, σημαδεύοντας το αυτό το περιβάλλον με το καταστροφικό του αποτύπωμα.

Κ.Κ.: Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα στον ποιητικό σας καμβά;

Κ.Λ.: Ο ποιητικός μου καμβάς είναι μαύρος. Με κάποιες πινελιές αισιοδοξίας, κατά προτίμηση σε φωτεινό κίτρινο ή λαχανί.

Κ.Κ.: Αρχικά, η περίοδος της οικονομικής κρίσης, έπειτα της πανδημίας και τώρα των νεκρών στα Τέμπη, κλυδωνίζει τους βασικούς θεματικούς σας άξονες, σάς ωθεί να στραφείτε σε άλλα ποιητικά μονοπάτια;

Κ.Λ. : Πώς να στραφώ σε άλλα ποιητικά μονοπάτια αφού η ανθρωπιστική κρίση όλων των τελευταίων ετών, δεκαετιών, [αιώνων;] είναι μόνιμή, σταθερή και διαχρονική; μια κρίση που δεν έχει τελειωμό; μια κρίση που με προβληματίζει για τα αίτια, που με στεναχωράει για τις συνέπειες, που με εξοργίζει για την πολιτική αδιαφορία, που με θλίβει για την ατομική μου ευθύνη; Πως να γράψω για την ομορφιά της άνοιξης όταν συνέβη το έγκλημα στα Τέμπη; Η άνοιξη μαύρισε και μυρίζει καμένη σάρκα και αίμα. Πως να γράψω για τις χαρές της ζωής, όταν άνθρωποι υποφέρουν σε πολέμους και πνίγονται στην προσπάθεια τους να αναζητήσουν μια καλύτερη πιθανότητα ειρηνικής ζωής; Πως να γράψω για έρωτες και αγάπες και ευτυχίες, όταν άνθρωποι ζουν σε απόλυτη ένδεια και καταδικάζονται να ακολουθήσουν διαδρομές επικίνδυνες, επίφοβες και ανασφαλείς; Όταν υπάρχει η εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον [συν]άνθρωπο του; Πως να γράψω για την ζωή, όταν γύρω μου υπάρχει τόσος θάνατος; Φέρετρα στο Μάτι και στη Μάνδρα, φέρετρα στην πανδημία, φέρετρα στην Ουκρανία και τη Ρωσία, φέρετρα στην Τουρκία και τη Συρία, φέρετρα στα Τέμπη, και πόσα ακόμη φέρετρα σε προσωπικό επίπεδο… Πως να γράψω για τις πολύχρωμες πεταλούδες, όταν υπάρχει τόση μαυρίλα γύρω μου;

Κ.Κ.: Πείτε μας ένα από τα αγαπημένα σας ποιήματα με το οποίο θα θέλετε να περάσετε κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα στο λογοτεχνικό κοινό.

Κ.Λ.: Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το long poem μου «Λευκοί νάνοι»

και

να στέκομαι στη μέση

της ύπαρξης και να βγάζω

περούκες βαφές και προσωπεία

σιγά σιγά όμως έμεινα δίχως

έπαψα να·

είμαι βιτρίνα σε στόματα

σε μάτια καθρέφτες

αντανακλάσεις θραύσματα·

γκρέμισα τον κόσμο που έχτισα στο μέσα

λάθος οικόπεδο ψυχής

και το έδαφος να είναι σαθρό.

Τα υλικά ψεύτικα. Υπερτιμημένα.

Ο χρόνος που απομένει λίγος

και η βαριοπούλα ανεξερεύνητη

στα χέρια

[μου] –

Κ.Κ.: Ποια τα επόμενα λογοτεχνικά σας σχέδια;

Κ.Λ.: Προσπαθώ να δημιουργήσω το ποιητικό σώμα της επόμενης μου ποιητικής συλλογής, με τίτλο «floral». Επεξεργάζομαι διάφορα πεζά που έχω δημοσιεύσει σε έντυπα περιοδικά και ηλεκτρονικές ιστοσελίδες για να προχωρήσω στην έκδοση τους σε ένα βιβλίο υπό τον τίτλο «Σιωπηλές γλώσσες»,  σε progress είναι η απόδοση ποιημάτων της Carolina Schutti που αποτελεί τη συνέχεια της παρουσίασης τής βραβευμένης Αυστριακής συγγραφέως στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό (έχει προηγηθεί η νουβέλα της «Κάποτε πρέπει να περπάτησα σε τρυφερό χορτάρι», εκδ. Βακχικόν, 2022, που απέσπασε το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2015) και παράλληλα συνεχίζω την απόδοση σύγχρονης ελληνικής ποίησης στη γερμανική γλώσσα που θα δημοσιεύονται στο Culturebook, στη στήλη μου: meta_frasmata.gr.

Κ.Κ.: Ευχαριστούμε πολύ, να είστε πάντα δημιουργική, καλοτάξιδο το νέο βιβλίο σας.

Κ.Λ.: Σας ευχαριστώ θερμά για τη συνομιλία μας.