Ποιος αλαλάει μεσάνυχτα στη Χώρα εμέ των Ζώντων
σαρώνοντας του ήλιου μου το μέλι και το γάλα;
Ποιος λέει πως τάχα σέβεται προσωπικά στοιχεία
κι από ’ξαυτής μου να δεχτώ τυχόν παρακεντήσεις;
Ποιος απ’ το χέρι μ’ άρπαξε, με πέταξε στον Άδη,
να περπατώ στα σκοτεινά με ραγισμένη δόξα
και έκραξε φέρτε τα πανιά να σκεπαστεί το θάμπος;
Ποιος έκανε τη συρμαγιά και βρήκε τρία λιοντάρια
με περιστέρι ασήκωτο στην κεφαλή μου απάνω;
Παραλογίζομαι θαρρώ, το ξέρω, το πιστεύω,
έχω την πίστη των βουνών – μετακινούν εμένα
σε μέρη που λιθοβολούν τη χάρη επί τα χείρω.
Μα τ’ άστρο βλέπει από ψηλά τη σπιθαμή της νύχτας,
χαμογελά κρυστάλλινα μες στον καθάριο αιθέρα.
(Αύγουστος 2020)
————
*Τον Αύγουστο 2020 ο περίφημος ναός της Μονής της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη (11ος αιώνας) μετατράπηκε σε τζαμί.
Πολύ σημαντικά όσα αναφέρονται στο περί ου. Το παρακολούθησα και μερικές φορές, με θαυμάσιες δημοσιεύσεις, ποίηση, κυρίως. Σας εύχομαι κάθε προκοπή για το καλό της Τέχνης.
Ευχαριστούμε!!!