Η «Μεγάλη απόδραση» από τον εαυτό μας, τώρα και στους κινηματογράφους, επειδή η Ιστορία έχει σαφείς επαναληπτικές τάσεις και οι κοινωνικές παθογένειες κακοφορμίζουν.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΝ, ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ. ΌΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΥΔΟΚΙΜΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ.
Από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης περνάει στην ποινικοποιημένη δημόσια έκφραση της ομοερωτικής του επιθυμίας ο ήρωας αυτής της ανατριχιαστικά εύστοχης ταινίας που θυμίζει «Το εξπρές του μεσονυκτίου», μόνο που εδώ το χωροχρονικό πλαίσιο δεν είναι η οθωμανικών καταβολών Τουρκία αλλά η μεταπολεμική Δυτική Γερμανία, που θα γεννήσει αργότερα στα χρόνια της σεξουαλικής επανάστασης τον πρόωρα εξοντωμένο Φασμπίντερ. Βλέποντας αυτό το αριστούργημα τής Έβδομης Τέχνης κατάλαβα γιατί αυτοκτόνησε ο μεγάλος Φασμπίντερ (ή μήπως τον αυτοκτονήσανε για να του κλείσουνε το στόμα, όπως τον Παζολίνι, τον Στρέλερ, τον Κιούμπρικ και άλλους;).
Η υποκριτική εκδοχή ενυπάρχει εδώ στην αρρενωπή επιθετικότητα του τοξικοεξαρτημένου ισοβίτη δολοφόνου απέναντι στον ταλαίπωρο συγκρατούμενό του που καταδικάστηκε γιατί ερωτοτροπούσε με ενήλικες στις δημόσιες τουαλέτες κοινή συναινέσει με τους περιστασιακούς πατρενέρ του. Η κάμερα όμως πίσω από τον καθρέφτη έγραφε, και μια ολάκερη κοινωνία που είχε ανεχτεί τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους φούρνους βρήκε τότε ΤΟ ΈΓΚΛΗΜΑ, την αποτρόπαια κατά τον Νομοθέτη ειδεχθή πράξη για να την καταδικάσει με τον πιο σκληρό, ανελέητο τρόπο.
Ο ρατσισμός κι ο φασισμός, η αμάθεια-ημιμάθεια και η φτώχεια τροφοδοτούν απολυταρχικά κάθε το διαφορετικό ως μίασμα και τον ταλαίπωρο μη «κανονικό» ως «αποδιοπομπαίο φαρμακό» αίροντα όλη την κακοπάθεια του κόσμου.
Αδικία που επαναλαμβάνεται, πολλές φορές κι εξ αντιθέτου, όμως πάντα το διαρκές αίτημα παραμένει για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΙΣΟΤΗΤΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΙΣΟΝΟΜΙΑ, αλλιώς αναλαμβάνει η ΝΕΜΕΣΙ, Η ΆΤΗ και αποδίδουν εις την Ύβριν την Κατά-στροφήν, που είναι πάντα ΟΜΑΔΙΚΗ, γιατί ουδείς αθώος, όλοι μας είμαστε συνένοχοι σε εγκλήματα που δεν καταγγείλαμε, που δεν σταματήσαμε, που δεν εμποδίσαμε.
Εβραίοι και ομοφυλόφιλοι, ομοφυλόφιλοι κι Εβραίοι, ευφυείς και μεγαλοφυείς νόες, πρωτοποριακοί δημιουργοί, ειρηνοποιοί επιστήμονες κι αθώοι εκπολιτιστικές ρίχνονταν πάντα στην πυρά της Ιεράς Εξέτασης, γιατί η Γνώσις έχει δαιμονοποιηθεί και ΤΟ ΣΩΜΑ, Η ΈΝΥΛΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΗ ΓΝΩΣΕΩΣ, ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗΣ.
Ο τριαδικός χωρισμός σώμα-ψυχή-πνεύμα βύθισε την Ανθρωπότητα σε βαθιά σκοτάδια, από όπου δεν έχουμε απελευθερωθεί ακόμα. Χαρακτηριστικό το τέλος της ταινίας. Ο αποφυλακισθείς νοσταλγεί την προβλέψιμη ασφάλεια τού κελιού του, γιατί έξω κυριαρχεί το Χάος, η δήθεν Τάξη που προδίδει την κυριαρχία τού Ισχυρότερου πάνω σε άλλα αδύναμα όντα.
Από τον καιρό τής «Αντιγόνης» του Σοφοκλή είναι σαφές πως ο Δυτικός ελληνορωμαϊκός πολιτισμός μας καυτηρίασε κάθε αυθαιρεσία, ειδικά όταν ενδύεται τον μανδύα τού νόμου που επιβάλλει ο κάθε αναβάτης της εξουσίας, εκπρόσωπος τού Κράτους, που σύμφωνα με την «Προμήθεια» του Αισχύλου είναι αναπόσπαστος αδελφός τής Βίας.
ΚΑΘΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΈΚΦΡΑΣΗ ΕΡΩΤΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΦΡΟΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ, ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΥΠΕΡΜΑΧΟΥΣ τού ΦΩΤΟΣ!!!!!!!!!!!
Δείτε αυτή την ταινία. Μην την χάσετε. Είναι ένα μέρος της ιστορίας των ηθών στον ταλαίπωρο εικοστό αιώνα και εικονογραφεί με άκρα κινηματογραφική λιτότητα τα πολιτισμικά αδιέξοδά μας.
