ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Θυμάσαι, μνήμη, όταν διάβαζες στο φως του λύχνου
ρομάντζα, κόμικς και φανταστικές ιστορίες
Και τώρα, μόνο όταν δεν έχει διακοπή ρεύματος
κι είναι ψηλά ακόμη ο ήλιος
Μια επικαιρότητα, που μόνο τραυματίζει,
σε ηλεκτρονικά έντυπα, ατύπωτα,
που λένε ψέματα ή μισές αλήθειες,
αναίσθητα σχεδόν
Που λεν τον πόλεμο αλλιώς, με άλλα λόγια
Την αγάπη άδειασαν απ’ το κουκούτσι της
Να τη φυτέψεις δε φυτρώνει άλλη
Ο στεναγμός σ’ άλλες ψυχές πλανιέται
Στο πίσω κάθισμα ηλεκτρικού αυτοκινήτου
χαμένα τα παιδιά δεν ξέρουν
ποια μάνα ν’ αγαπούν και ποιον πατέρα
Πάλι μια προσφυγιά διαπερνά τις χώρες
Πάλι χωρίζονται οι αγαπημένοι
με θάνατο ή με φόβο του θανάτου
Μια Ροδαμιά και μια Ροδάνθη
φίλες αδελφικές, που θέλουνε να γίνουν ποίημα
Το ραδιόφωνο είπε ακριβώς την ώρα,
αλλά ο χρόνος ανείπωτος περνά
Ειδήσεις θέλουν να ακουστούν,
αλλά απλώς βομβαρδίζονται
Με μουσικές ουκρανίων σφαιρών
Όσο περνούν τα χρόνια,
ακόμη κι ο πόνος αποκτά
Ιριδισμούς, στα σύνορά του.
