Ανάρτηση των ημερών στον μαυροπίνακα του ήλιου· οι ώρες σέρνονται ας αλέθουν των μοιρών το μαλακό περίβλημα διαρκώς μικραίνει τόσο η δρασκελιά ώσπου ο διαβήτης χωρίς άνοιγμα ένα γίνονται τα σκέλη του στενεύουν τα όρια του ταξιδιού και ο κόσμος όλος γίνεται περίκλειστη αποβάθρα με αγγέλους κάτι πάμφωτους χαμάληδες να στέκονται στο ουράνιο ξέφωτο.
[Κραυγή τεντωμένη κλωστή περιβάλλει τους ίσκιους κι ας κανείς μην ακούει κι ας γδέρνει το φως ως τη θέα των πραγμάτων – νοερής ρυτίδας τράβηγμα κουβάρι ατέλειωτο κυλάει ως του βυθού το πλάνο ξήλωμα δεξιά των ονομάτων και ρίγος βαθύ νοθεύει την ουράνια στάθμη τη μετακινεί αλλοπρόσαλλα με ζοφερό αποτέλεσμα τη νόθευση του πένθους και των δακρύων την παραχάραξη.] (Από την έκδοση)