Κάθε μήνας που σε περνά σε μια άλλη εποχή λέγεται μεταβατικός. Ο Μάης είναι ένας απ’ αυτούς τους μήνες. Γιατί σε περνάει μ’ ένα μικρό άλμα στο καλοκαίρι.
Είναι όμως και ένα μεταίχμιο αυτές οι 31 μαγιάτικες μέρες του. Μεταίχμιο είναι και αυτή η κατάσταση του μυαλό όταν είναι συγχυσμένο. Ένας μήνας λοιπόν μεταβατικός και μεταιχμιακός ο Μάης.
Ένας μήνας που αρχίζει από μι. Σαν τη μέρα, το μήνα, τη μητέρα, τη μεταφορά, το μπλε. Το κόκκινο, όταν κάποια στιγμή, τα Μι τελειώνουν και ο Μάης ντύνεται ένα άλλο χρώμα, αυτό της φωτιάς, φωτεινό και σκοτεινό μαζί και αιματηρό.
Η εργατική πρωτομαγιά βλέπετε: σκιασμένη από αγώνες και αίμα. Και κατακτήσεις. 8ωρο! Που βρίσκεται υπό κατάργηση…
Ο Μάης όμως είναι και μια γιορτή της φύσης. Μια εποχή που ανθίζουν τα κόκκινα άνθη, θεριεύουν οι αλλεργίες.
Το μπλε δένει θαυμάσια, λέει η Μάγια, με το κόκκινο. Κι αυτή του Μάη είναι. Και κάνει μαγιάτικα μάγια.
Αλλά φέτος, αυτόν το Μάη, τον δεύτερο του ιού που φέρνει μολύνσεις και θάνατο ο Μάης ματώνει αλλά δεν ματαιώνεται.
Πως να ματαιωθεί η φύση; Η φύση του αντέχει ακόμη και αυτό – έχει αντέξει τόσα – και ας τον προϋπαντήσουμε με προσδοκία, ας μην τον σβήσουμε από το ημερολόγιο μετά από ένα χειμώνα που θα θέλαμε να προσπεράσει. Αλλά ο καιρός του έφτασε.