Εν αρχή ην ο Λόγος

Πιο πέρα από τ’ αλφαβητάρι
άσπρα βότσαλα

Για γράμματα τα πιπιλάς

ύστερα φτύνεις λέξεις
στα κύματα που σε κοιτάζουν

Κάτι παράξενα πουλιά
παίρνουν τη θέση συνομιλητή

Τ’  άσπρα σου βότσαλα
προσέχεις με αγωνία μη χαθούν

Εν αρχή ην ο Λόγος

Είσαι ακόμη στην αρχή
όλος ο λόγος μέσα σου
φωνάζει να τον βγάλεις
περίπατο στο φως

Η ιστορία του κόσμου

 Τις νύχτες διαλέγονται
με επιμέλεια οι κλωστές
Προσεκτικά οι λέξεις

Από τα τραύματα
τα πιο επικίνδυνα

Των θαυμάτων διαλέγονται
τα σιωπηλότερα

Ενίοτε τα σύννεφα μεταμορφώνονται
σε λευκό λινό
που πάνω του κεντιέται
η Ιστορία του Κόσμου.