Πέρασε κι η Εθνική επέτειος…
Κι όμως, όλους μας ακούμπησε. Μας άγγιξε. Τώρα που η καθημερινότητα μας πονά και μας εξευτελίζει, έχουμε ανάγκη για λίγες στιγμές περηφάνιας, για στιγμές αγώνα κοινού που θα μπορέσει ν’ αλλάξει αυτό που ζούμε.
Γιατί, βρε αδερφέ,το έχουμε στο αίμα μας. Όχι γιατί το λέει η Ακροδεξιά! Έξω και μακριά από εμάς αυτές οι ανισόρροπες απόψεις! Απλά αυτός ο λαός, με τα στραβά και τα ανάποδα του, σ’ όλες τις δύσκολες στιγμές κατορθώνει και συσπειρώνεται για το ιδανικό το μέγιστο! Την Ελευθερία!
Άλλες ώρες βέβαια πιάνεται «κώτσος» και μπορεί να συμβαίνουν σημεία και τέρατα, να τον κοροϊδεύουν μες τα μούτρα του κι όμως να κάθεται σχεδόν απαθής κάνοντας τους άλλους να αναρωτιούνται αν είναι ο ίδιος λαός και οι απόγονοί του που κατάφεραν τον κόσμο να μιλάει γι’ αυτούς…

Αυτός είναι. Ίδιος κι απαράλλαχτος! Μόνο που όταν τον δουλεύουν, όταν τον κοροϊδεύουν οι «δικοί» του, οι εκλεγμένοι του, παθαίνει εγκεφαλικό! Στρατιωτάκια αμίλητα, ακούνητα κλπ, κλπ.
Έτσι και τώρα. Δεν προλαβαίνει να συνέρθει από τα… χαστούκια της κοροϊδίας που προσγειώνονται στα μούτρα του. Και δεν είναι ότι απλώς τον εξαπατούν αυτοί τους οποίους εμπιστεύεται και στέλνει στο Κοινοβούλιο. Τον εμπαίζουν και με τις δηλώσεις τους.
Ας το πάρουμε από την ανάποδη. Κάθε πολίτης της χώρας είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει τους νόμους του Συντάγματος. Ξέρει δεν ξέρει γράμματα! Αυτό λογικά βαραίνει πολύ περισσότερο όταν είσαι υπουργός ή μέλος του Κοινοβουλίου. «Δεν γνώριζα ότι ήταν ασυμβίβαστο»! Σα να λέμε κι εγώ δε γνώριζα ότι δεν κάνει να σου πετάξω γιαούρτια!

Το τι έχει γίνει το έχετε διαβάσει, τι να λέμε τώρα; Αυτό που πονάει δεν είναι μόνο η ατιμία σε βάρος του Κράτους, ειδικά όταν εσένα καημένε πολίτη θα σε πάνε μέσα για την παραμικρή παράβαση ή αν τύχει και σε βρουν παράτυπο ή έστω με ελάχιστο χρέος. Αυτό που πονάει και μας παγώνει είναι το θράσος. Είναι το βάθος της αλητείας, η έκταση της βρωμιάς και η δύναμη που της έχουν δώσει.

Εσύ θες να κάνεις μια μεταγραφή στο παιδί σου για σοβαρούς λόγους υγείας κι αν ακόμα φιλήσεις κατουρημένες ποδιές δεν θα την πετύχεις – φέρνω ένα πρόσφατο παράδειγμα. Αν όμως είσαι “σύζυγος” μπορείς να φτιάχνεις ΕΠΕ, ΑΠΕ, ΠΑΠΕ, ΠΙΠΙ, κι ό,τι στην ευχή γουστάρει καθένας ή καθεμιά και μπορεί ν’ αρπάξει.
Όποιος νομίζει δε πως αυτό το πράγμα έχει ιδεολογία και χρώμα είναι βαθιά νυχτωμένος. Αν δεν υπήρχε αυτή η σιωπηλή αλληλοϋποστήριξη τίποτα δεν θα γινόταν. Κι αυτά τα καταγγέλεις εν τη γενέσει, όχι τότε που έχει πέσει ο μπερντές… Αλλά η κουτάλα είναι μεγάλη και οι εξυπηρετήσεις για όλους.
Όποιος κοροϊδεύει, κοροϊδεύει τα μούτρα του… ας φαίνεται αστείο! Μπορεί να γίνονται διάφορες αλχημείες και ξόρκια για να φανούν ότι οι υπεύθυνοι θα μπουν στη θέση τους ή θα βγουν απ’ αυτή, αλλά ποιος πιστεύει ότι λύθηκε το πρόβλημα;
Η Δικαιοσύνη είναι από τις υψηλότερες αξίες. Το να αδικείς ανθρώπους και να τους οδηγείς στην πείνα και στην εξαθλίωση είναι κάτι που θα σου επιστρέψει από τη φυσική ροή των πραγμάτων. Η τάξη του σύμπαντος για να αποκατασταθεί θα επιτρέψει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ο Θεός…
Πάντως η αναίσχυντη κοροϊδία, το δούλεμα και η αλητεία που με μαθηματική ακρίβεια έχουν οδηγήσει χιλιάδες συνανθρώπους μας στη φτώχεια προκαλούν την τύχη μερικών μερικών…

Γνωστός υπουργός είχε το μέγιστο θράσος να πει πως ο χειμώνας αυτός θα είναι χειρότερος από τον χειμώνα του 1942… Ύβρις! Και αγραμματοσύνη και κακότητα και έλλειψη πατριωτισμού!!!
Οι άνθρωποι τέτοιου είδους, που εμπαίζουν τον λαό και τις τραγικές στιγμές της ιστορίας του, αλλά και τις δυσκολίες του, δεν θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα στον δημόσιο λόγο ακόμα κι αν αυτό ακούγεται σκληρό κι αντιδημοκρατικό! Πληγώνουν και τον ανθρωπισμό και τη δημοκρατία με τις κοροϊδίες τους.
Όμως στον πολιτικό μας κόσμο κυριαρχούν οι Πάτσηδες, οι Τσιάρες και λοιποί άλλοι μη εξαιρετέοι…
Εμείς εννοείται τέκνα ηρώων! Αυτό δεν μας το παίρνουν ακόμα κι αν μας δούλεψαν.