Μπορεί ο Ηράκλειτος να μας διδάσκει «πόλεμος πατήρ πάντων» αλλά σίγουρα δεν αναφέρεται στον πόλεμο με όπλα ή, τουλάχιστον, δεν είναι αυτό το πρώτο πράγμα που είχε ο Εφέσιος φιλόσοφος στη σκέψη του. Η αντίθεση μεταξύ των στοιχείων της φύσης, των εποχών, των πραγμάτων εξασφαλίζει την εξέλιξη.
Άραγε ποια εξέλιξη μπορεί να φέρει για την ανθρωπότητα ή για την Ουκρανία ο πόλεμος με την Ρωσία; Ή για την ίδια τη Ρωσία;
Πέρα από αδικοχαμένους αθώους, υλικές ζημιές και καταστροφές τεράστιες οικονομικές δεν φαίνεται κάτι άλλο να υπάρχει στον ορίζοντα.
Η Ευρώπη και ο κόσμος όλος τον 20ο αιώνα έζησε δύο παγκόσμιους πολέμους με τραγικές συνέπειες. Εκατομμύρια νεκροί, ανάπηροι, άστεγοι, άνεργοι, μια οικονομική κρίση, Εμφυλίους πολέμους, τη ρίψη δύο ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, οδηγήθηκε στον Ψυχρό Πόλεμο και στον ανταγωνισμό των εξοπλισμών.
Είτε για επεκτατισμό και οικονομική κυριαρχία είτε εξαιτίας μιας ιδεολογίας, του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας που γέννησε αυτή, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Θάνατος και συμφορά…
Να αναλύσουμε τις αιτίες του πολέμου στην Ουκρανία; Όλοι έχουμε γίνει αναλυτές… Το ζήτημα είναι στο τι μπορεί να ακολουθήσει εξ αιτίας αυτής της επίθεσης και που δεν είναι και τόσο μακρινό τελικά. Ήδη ο πρόεδρος Πούτιν στο δεύτερο διάγγελμά του, στην τελευταία φράση, προειδοποίησε πως “εάν τολμήσει κάποιος να μπει εμπόδιο στις προσπάθειές μας θα έχει τέτοιες συνέπειες που δεν θα τις ξεχάσει, θα είναι πρωτοφανείς στην ιστορία”. Εάν αυτό δεν είναι απειλή για Τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο τι είναι; Ειδικά τώρα που προειδοποιεί Σουηδία και Φινλανδία, για τυχόν ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, να παραμείνουν ουδέτερες…
Το διακύβευμα; Η Ειρήνη! Και βέβαια δεν είναι μόνο στα χέρια του Ρώσου προέδρου η Ειρήνη! Αυτή τη στιγμή εξαπολύουν όλοι απειλές όπως κουνάς τα χέρια σου απέναντι σε ένα αγριεμένο σκυλί που φοβάσαι. Σαφώς ο Πούτιν δεν πρόκειται να ακούσει τώρα. Μήπως όμως πρέπει να προλάβουν τα επόμενα;
Τους ανθρώπους; Τις συνέπειες στην ευρωπαϊκή οικονομία; Την ενεργειακή κρίση; Το πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η κρίση; Τις απειλές;
Ωστόσο δεν παύω να αισθάνομαι κορόιδο. Κορόιδο των δυνατών της γης που μπορούν και παίζουν παιχνίδια στις πλάτες των λαών. Που κουμαντάρουν το φυσικό αέριο και λέγονται Ρώσοι, Γερμανοί, Αμερικάνοι, που κάνουν κουμάντο στα πετρέλαια και θησαυρίζουν και λέγονται πάλι Ρώσοι, Αμερικάνοι, Άγγλοι κλπ..
Θυμάμαι την εισβολή στο Ιράκ, τους βομβαρδισμούς στη Βαγδάτη, τα κομματιασμένα παιδιά, τους βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας, τους βομβαρδισμούς αντίστοιχα σε ισραηλινές περιοχές, θυμάμαι τον εμφύλιο στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τους βομβαρδισμούς της Σερβίας, το Σαράγεβο, το Κοσσυφοπέδιο, τη Συρία, τον Λίβανο, το Ναγκόρνο Καραμπάχ, τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολή, την Κύπρο, το Ολοκαύτωμα, Χιροσίμα, το Ναγκασάκι…. Θυμάμαι ακόμη πιο πολλά… όλες τις πληγές πάνω στο κορμί της γης και παρακαλώ να σταματήσει αυτή η συμφορά…
«Πάτερ ημων ο εν τοις ουρανοις….»
