Όπου και να στρέψω τα μάτια μου ο κόσμος και σίγουρα η Ελλάδα με πληγώνει… για να παραφράσω τον ποιητή και για να πω τι νιώθω αυτό τον καιρό. «Τοπίο στην ομίχλη» θυμίζει ο τόπος μας, και δεν μιλώ για την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Όχι, αυτό το τοπίο δεν έχει τίποτα ποιητικό ή συγκινητικό. Σίγουρα μπερδεύει η αφρικανική σκόνη που επικάθεται παντού, υπάρχει στον αέρα και θολώνει τα πάντα όμως γι’ αυτό το γκρίζο των ημερών μας είναι βέβαιο πως δεν ευθύνεται αυτή… Κι από πού να αρχίσει κανείς; Σε πλακώνουν τα παιδιά… Νεκρά παιδιά στην Ουκρανία. Νεκρά παιδιά στην Πάτρα. Αθώα παιδιά που δεν έχουν προλάβει να δουν, να μάθουν, να γελάσουν, να παίξουν, να χαρούν. Ούτε να κλάψουν καλά καλά… Θα μου πεις πως ο Θεός θα τα κάνει αγγέλους. Κι αυτούς που φταίνε; Κανείς δεν ξέρει. Κρέμεται από τα χείλη ένα «γιατί» κι ένα «αχ…». Είναι κι εκείνα τα άλλα παιδιά, αυτά στον Άγιο Παντελεήμονα, που η μάνα τους τα κακοποιούσε, που ζούσαν με κατσαρίδες και ποντίκια, τα έβγαζε στην επαιτεία και τα τάιζε από τον δρόμο… Κι εδώ το «γιατί» και το «αχ…» κρέμονται από τα χείλη κι αναρωτιέσαι τι γίνεται, τι συμβαίνει με τους ανθρώπους και με τη γονεϊκή τους ή γονική τους ιδιότητα… Άλλος πατέρας για το πρώτο παιδί, άλλος ο πατέρας των μικρότερων, ο οποίος έκανε την καταγγελία, άλλος ο σύντροφος που χίμηξε στους αστυνομικούς… Πατεράδες αδιάφοροι, ανύπαρκτοι, σύντροφοι ή πατεράδες που κακοποιούν… Ναι, είναι κι αυτά τα παιδιά που η μάνα τους σωπαίνει, είναι ανύπαρκτη και βιώνουν άλλο μαρτύριο όπως η δεκάχρονη στη Νέα Σμύρνη… Τι έφταιγες άραγε κοριτσάκι μου για να το περάσεις αυτό; Να σε κακοποιήσει σεξουαλικά ο πα- Τέρας σου και να σε καίει στο μάτι της κουζίνας κάθε φορά που αντιδρούσες;
Τι κοινωνία είμαστε που τα παιδιά μας είναι εκτεθειμένα σε τόσους κινδύνους και κανείς δεν μπορεί να τα προστατεύσει παρά μόνο αφού έχει γίνει το κακό; Πώς να μην είναι θολό το τοπίο αφού θολή είναι η ζωή μας;
Είχε «θολώσει» το μυαλό του, είπε ο 35χρονος στο Βόλο που όρμηξε σε μια ανήλικη, την έπιασε από το λαιμό και τη φίλησε…
Έχουν θολώσει και τα δικά μου μάτια, όπως και τα δικά σας, από όλα αυτά…
Την ίδια στιγμή; Απολαμβάνουμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο μαζί με το καλεσμένο του πρωθυπουργού, κ. Ζελένσκι, δύο… ομογενείς, μέλη του τάγματος Αζόφ, να μας κάνουν μαθήματα πατριωτισμού!!! Ντροπή για τη Δημοκρατία και μαύρη σελίδα για την ιστορία του ελληνικού Κοινοβουλίου, ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση… Ο ένας εξ αυτών έχει φωτογραφηθεί με το καμάρι μας, τον Κασιδιάρη, σε επίσκεψή του στην Ουκρανία όταν πήγε να χαιρετίσει τους «αδελφούς» του ακροδεξιούς! Απ’ ό,τι μπορούμε να συμπεράνουμε υπερασπιστές της Ουκρανίας και μέγιστοι πατριώτες έχουν αναδειχθεί οι νεοναζί και ο κ. Ζελένσκι δεν ορρωδεί προ ουδενός προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία επιβεβαιώνοντας τις κατηγορίες του προέδρου Πούτιν. Το τραγικό; Αφορά σ’ εμάς! Ο Ζελένσκι νομιμοποίησε την ελληνική εθνικοσοσιαλιστική ακροδεξιά, η οποία με το δίκιο της θα μας ζητήσει να ανέβει ξανά στο βήμα της Βουλής… Αυτό μήπως συμφέρει κάποιους άραγε;
Μήπως γενικά συμφέρει και το να κοιμόμαστε; Να παίζει η τηλεόραση «πισπιριγκιάδα» και «Γλυκά νερά» όλη μέρα για να μη θυμόμαστε αυτά που οι ίδιοι παραδέχονται και ήδη συμβαίνουν; Ακρίβεια, αύξηση τιμών σε βασικά αγαθά, αύξηση στις τιμές των καυσίμων – αλλά βέβαια δεν βάζουν βενζίνη οι «αβράκωτοι» – μισθοί πείνας, ο Στουρνάρας να μιλάει για «έκρηξη ακρίβειας», την ίδια ώρα να έχουμε κάθε μέρα όσους νεκρούς έχουν Ρώσοι και Ουκρανοί που βρίσκονται σε πόλεμο, χιλιάδες κρούσματα, ΜΕΘ γεμάτες… Κι αυτοί να λένε «όλα πάνε καλά» μ’ ένα ηλίθιο χαμόγελο στο πρόσωπο, πεπεισμένοι ότι ο ηλίθιος λαός τους πιστεύει.
Ο λαός που καίγεται από τραγωδίες, που του βιάζουν τα παιδιά διαταραγμένοι άνθρωποι, που του σκοτώνουν τα παιδιά και το δίκιο του δε βρίσκει… Μη ξεχνάμε πως τα προβλήματα τα δικά μας δεν αγγίζουν τους ανθρώπους αυτούς. Σιγά μην είμαστε ίσα κι όμοια.
Κι αν εμάς μας εξοργίζει που πέταξαν έξω από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ τη Ρωσία λόγω του Ουκρανικού, ενώ η Τουρκία για την Εισβολή στην Κύπρο και την Παράνομη Κατοχή της Βόρειας Κύπρου δεν έχει υποστεί καμία σοβαρή κύρωση ούτε καν για τα βασανιστήρια στους κρατούμενους στις φυλακές της ή για το Κουρδικό ζήτημα ή για την παράνομη διακίνηση λαθρομεταναστών… πρόβλημά μας!!! Και που ο Ζελένσκι δεν ανέφερε κάτι; Γιατί θα έπρεπε; Άλλωστε εμείς είμαστε με τη σωστή πλευρά της ιστορίας ε;;;
Η Λένη Ζάχαρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Θεολογία και Ιστορία στο ΕΚΠΑ. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Να με λες Ελένη", από τις εκδόσεις Λέμβος. Αρθρογραφεί στο Περί ου.