Το Σφεντούρι είναι ένα παράξενο χωριό της Νότιας ορεινής Αίγινας. Η παραξενιά του ξεκινάει από το ίδιο του το όνομα. Προέρχεται από το ρήμα «σφεντουρίζω», που σημαίνει πετώ μακριά και, η δική μου άποψη, είναι πως του το έδωσαν επειδή επι χρόνια ήταν εντελώς παραπεταμένο. Τα λιγοστά του σπαρμένα σπιτάκια χρησίμευαν παλιά σαν απάγκιο για τους βοσκούς της Πέρδικας, (του κοντινού όμορφου ψαροχωριού).

 Το Σφεντούρι δεν υπήρξε ποτέ χωριό με την κλασσική έννοια του όρου. Δεν είχε (και εξακολουθεί να μην έχει) πλατεία, καφενείο και ότι άλλο προσδιορίζει ένα χωριό. Κάποτε βέβαια το ανακάλυψαν οι επήλυδες. Η απίστευτα όμορφη θέα του στα απέναντι Μέθανα, τον Πόρο και το ακατοίκητο νησάκι της Μονής, το μοναδικό ηλιοβασίλεμά, οι κόκκινες πέτρες στις πεζούλες του, οι στέρνες του (σουβάλες), μέσα στα λιόδεντρα και τις αγριοαμυγδάλες, τους μάγεψαν. Είναι και το πετροκάραβο που φαίνεται στο βάθος, που έτσι κι αλλιώς προήλθε από μαγική ιστορία.

Στην είσοδό του κάποιος έχτισε ένα εκκλησάκι, τον Άγιο Πέτρο, θέλοντας προφανώς να υπογραμμίσει ότι πρόκειται για την είσοδο στον Παράδεισο. Μάλλον είχε δίκιο, καθώς έχεις μονίμως την εντύπωση πως βρίσκεσαι μια πεζούλα πριν την παρ ‘ολίγον ευτυχία. 

Στους παραπάνω μαγεμένους βρέθηκα και εγώ πριν αρκετά χρόνια, όταν το πρωτοεπισκέφθηκα.  Από τότε που ξεκίνησε αυτός ο έρωτας το χωριό δεν άλλαξε πολύ ευτυχώς. Όλα αυτά τα χρόνια, περνώντας μεγάλο κομμάτι της ζωής μου εδώ, είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω όλες τις παραξενιές αυτού του τόπου. Η πρώτη σημαντική παρατήρηση ήταν, ότι αν και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων είναι ελάχιστη, καθώς δεν υπάρχει συνέχεια του δρόμου προς άλλα χωριά, υπήρχε ρυθμιστής της κίνησης , εγκαταστημένος μονίμως κάτω από μια σκιερή ελιά. Ήταν ένας γελαστός τύπος που ρωτούσε τους επισκέπτες που πάνε και έδινε τις πρώτες οδηγίες, ώστε κανείς να μην ταλαιπωρηθεί. Σου έλεγε για παράδειγμα που είναι το σπίτι του τάδε και αν ο ιδιοκτήτης του ήταν εκεί ή απουσίαζε. Επίσης, σε ρωτούσε, αν γνώριζες τον Δήμαρχο και άλλα σημαντικά πρόσωπα. Με την ευκαιρία της γνωριμίας, σου υπέβαλε μερικές καίριες ερωτήσεις ώστε να εξακριβώσει με ποιόν έχει να κάνει. Αν η γνωριμία σας προχωρούσε, σου εξέθετε μερικά από τα προβλήματά του, ψάχνοντας μέσα σε ένα μεγάλο ντοσιέ με διάφορα έγγραφα. Είχε επίσης ξεκάθαρη πολιτική άποψη για όλα και ήταν σίγουρος ότι όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο ανίκανοι και ψεύτες. Τα τελευταία χρόνια, ο ρυθμιστής αυτός χάθηκε από το πόστο του, με αποτέλεσμα πολλοί πρωτοερχόμενοι, να χάνονται και αυτοί, παρότι οι δρόμοι του Σφεντουρίου είναι μόνο δύο (άνω και κάτω) και να καταλήγουν ψάχνοντας, στην στάνη που βρίσκεται στο τέλος της περιπλάνησης. Ωστόσο, αν είστε τυχεροί, θα συναντήσετε κάποιον άλλο κάτοικο να περπατά εκπέμποντας διάφορους ήχους όπως χι! χι ! Μην ξαφνιασθείτε αν σας ρωτήσει από που πάνε για την Βιέννη, (έχει τους λόγους του).Ο ίδιος επίσης μου έχει κάνει πρόταση γάμου, αλλά του εξήγησα ότι, καθώς παντρεύτηκα πολλές φορές , δεν με παίρνει άλλο.

Μετά είναι τα κοκόρια. Στο Σφεντούρι τα κοκόρια δεν τηρούν το γνωστό σε όλους μας  ωρολόγιο πρόγραμμα. Αυτό δημιουργεί μια σχετική αναστάτωση. Την συνηθίζεις όμως με τον καιρό. Λαλούν κυριολεκτικά όλη μέρα, πιθανολογώ διαμαρτυρόμενα για κάτι. Τελευταίως όμως, πέρα από τα  ενοχλητικά κοκόρια, ξεθάρρεψαν και κάποιες αλανιάρες κότες με ιδιαίτερη προτίμηση στα κόκκινα τριαντάφυλλα. Έτσι γίνεται πάντα με τα θηλυκά. Είναι να μην πάρουν αέρα … Υπάρχει  και μια άλλη παράξενη  θηλυκή παρουσία που κυκλοφορεί κυρίως την νύχτα. Είναι μια γυναίκα, αερικό. Παρά ταύτα έχει έντονη την αίσθηση της οικονομίας.  Διηγούνται ότι κάποτε, ξήλωσε μια ολόκληρη πέτρινη πεζούλα ψάχνοντας να βρει ένα πεντάλεπτο που της είχε πέσει. Ακούγεται τρελό, αλλά αν σκεφθεί κανείς, ότι ένας άλλος,  αλλοδαπός εκ Γηραιάς Αλβιώνος, που ζει εδώ, συνηθίζει να ξηλώνει πεζούλες (για να χρησιμοποιήσει τις πέτρες, ποιος ξέρει που), δεν είναι και τόσο τρελό…Εννοώ ότι συμβαίνουν και χειρότερα και μάλιστα από ευρωπαίους νοσταλγούς της εποχής των αποικιών του στέμματος.

 Όλα αυτά τα παράξενα δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ασυγκίνητα περίεργα όντα σαν την αφεντιά μου, που λατρεύει αυτόν τον τόπο.