ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΟ ΚΑΔΑΚΕΣ
O Κώστας Γιαννόπουλος αυτή τη φορά μας οδηγεί στο Καδακές του 1929, ένα ψαροχώρι της βόρειας Καταλονίας, που λάτρευε ο Σαλβαντόρ Νταλί. Εκεί, ο εκκεντρικός Νταλί προσκαλεί στο εξοχικό του, διανοούμενους και καλλιτέχνες της εποχής. Ένα καλοκαίρι Σουρεαλιστικό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, κουβαλούν ο καθένας τις ιδιαιτερότητες του καθώς και τις ιδιαιτερότητες του τόπου καταγωγής του, που πάντα παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας προσωπικότητας.
Ο Ελυάρ, από τους πρώτους που έφθασαν, από το Σαιν Ντενί, μια γη μελαγχολική που τον εμπνέει με την αθλιότητά της, είναι εκείνος που δεν ξεχωρίζει την φαντασία και την πραγματικότητα. Επηρεασμένος από τον Έρνστ τον Πικάσο και τον Ντε Κίρικο. Ερωτευμένος όλη την ζωή του με την Γκαλά που αυτό το καλοκαίρι έμελλε να κατακτήσει τον Νταλί. Την συνάντηση των φίλων παρακολουθούν και τα φαντάσματα του Ραφαήλ και του Ντοστογιέφσκι. Ο Νταλί, χαρισματική προσωπικότητα, συγκεντρώνει όλους τους ανήσυχους αυτούς τύπους που γύρευαν να καταστρέψουν το παλιό και να φυτέψουν νέα λουλούδια στον καλλιτεχνικό κήπο. Κάποιοι με αισιοδοξία, όπως ο Μιρό, άλλοι με ειρωνεία σαν τον Μαγκρίτ, αλλά πάντα πρωτοπόροι όπως ο Μπονιουέλ. Στο κέντρο βεβαίως πάντα ο έρωτας. Κανείς δεν μπορεί να παραιτηθεί από την ηδονή, ακόμη και σε τρίγωνα ή και κουαρτέτα.
Στην διάρκεια της αφήγησης , ο Κώστας Γιαννόπουλος παρεμβάλει με πλάγια γράμματα τα όνειρα και τις εξομολογήσεις των καλεσμένων. Αυτό μας βοηθάει να ενταχθούμε ευκολότερα στην παρέα τους.
Κεντρικό πρόσωπο η αισθησιακή Γκαλά, με καταγωγή από την μυστικιστική Ρωσία με τους βουτηγμένους στην δεισιδαιμονία κατοίκους, ο μεγάλος έρωτας του Ελυάρ και αντικείμενο πόθου όλων των υπολοίπων. Η ίδια δείχνει πρόθυμη να ερωτευτεί των καθένα τους. Τέχνη και έρωτας σε ένα μέρος με απόκρημνα σημεία, στο σπίτι μιας απόκρημνης μεγαλοφυΐας.
Υπαγόρευση της σκέψης έξω από κάθε έννοια της λογικής και πέρα από κάθε αισθητική η ηθική μέριμνα.
Ο έρωτας! Αυτός που σε κάνει να σκας από ευτυχία , δίνει μορφή στις τρελές σκέψεις, ζωγραφίζει ακρίδες, πεταλούδες, μάτια ψαριού. Οι καλεσμένοι συζητούν, ανακατεύουν τα όνειρα με την πραγματικότητα, ερωτοτροπούν, γελούν. Ο Νταλί συγκλονίζεται από την Γκαλά, εκείνη θέλγεται από την αινιγματική του προσωπικότητα, ο έρωτας δεν διέπεται από νόμους. Αλλά την Γκαλά την αγαπά με πάθος και ο Ελυάρ. Με έναν έρωτα διαχρονικό. Υπάρχει άραγε τέτοιος έρωτας ; Απ’ ότι φαίνεται υπάρχουν όλα στον έρωτα. Τα όνειρα των δύο ανδρών ανακατεύονται. Οι υπόλοιποι φίλοι τα παρακολουθούν σχολιάζοντας. Μαγικές εικόνες που ο Μαγκρίτ μεταφέρει στην ζωγραφική του, το κουβάρι των σκέψεων, το συνειδητό και το ασυνείδητο.
Ο Νταλί και η Γκαλά ζουν ένα έρωτα στα όρια της παράνοιας, (πως αλλιώς θα μπορούσαν να βιώσουν τον έρωτα δύο τέτοιοι άνθρωποι;), ενώ ο καθένας τους προσπαθεί να δει τον άλλον σαν πραγματικότητα και ταυτόχρονα να τον πεθάνει… Την ίδια ώρα, η ερωτική θύελλα αυτών των δύο εμπνέει άλλους καλλιτέχνες.
Ένας ερωτικός παροξυσμός μιας υπόστασης που έπασχε από απενεργοποιημένη λίμπιντο, βρίσκει επί τέλους την σωτηρία του στο πρόσωπο της Γκαλά. Έτσι ο Νταλί, ένας σουρεαλιστής πριν τον σουρεαλισμό, βρίσκει τον καλλιτεχνικό του δρόμο, με την Γκαλά δίπλα του. Ένας σουρεαλιστής που μπερδεύει τον πατέρα του με τον Γουλιέλμο Τέλλο και τον… Λένιν. Αλλά και οι σουρεαλιστές ακόμη εξοργίζονται από τέτοια ασέβεια. Όλα αυτά είναι κοντά στην τρέλα. Ο Νταλί βίαιος και συνθλιπτικός.
Μετά από όλα τα παραπάνω, ο αφηγητής των συμβάντων εκείνο το καλοκαίρι, ο συγγραφέας Κώστας Γιαννόπουλος, μας ανοίγει την καρδιά του. Δεν προσπαθεί να αφηγηθεί κάτι που ο ίδιος δεν έχει ζήσει. (Αν και σε αυτή την περίπτωση η αφήγηση θα ήταν επίσης υποκειμενική).
«Η μόνη αληθινά βιωμένη ζωή, είναι η λογοτεχνία, αυτή η ζωή που, κατά μια έννοια, παρίσταται σε κάθε στιγμή σε όλους τους ανθρώπους, καθώς και στον καλλιτέχνη».
Η ιστορία τελειώνει με τα πρόσωπα της παρέας, μαζεμένα γύρω από την φωτιά, να θυμούνται ιστορίες για την ικανοποίηση ή την ντροπή που δοκίμασαν κάποτε από ερωτικές συνευρέσεις. Για τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία, για την ζήλια και την κτητικότητα στην ερωτική σχέση, για το πεπρωμένο στις σχέσεις.
Όλα για το σφιχταγκάλιασμα της τέχνης με τον έρωτα… Τον έρωτα που καθορίζει και καθοδηγεί τα πάντα !
