You are currently viewing ΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΗ: ΑΝΟΙΞΗ ΠΟΥΤΑΝΑ

ΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΗ: ΑΝΟΙΞΗ ΠΟΥΤΑΝΑ

Άνοιξη Μαργιόλα…
Ένα παλιοθήλυκο είσαι που ξεκινάς με μια Παγκόσμια «Γιορτή» αφιερωμένη στις Γυναίκες και στον αγώνα για τα Δικαιώματά τους και εκπνέεις με μια «Γιορτή» για τις Μάνες όλου του κόσμου…
Σκέτη κοροϊδία είσαι!
Κρατάω στα χέρια μου πρόσφατα στατιστικά και ενημερώσεις για βιασμούς, σεξουαλικές κακοποιήσεις και παρενοχλήσεις, ομαδικές φυλακίσεις γυναικών που τόλμησαν να βγάλουν τις μαντίλες τους, για τις λιγότερες αναθέσεις διοικητικών θέσεων, τις χαμηλότερες αμοιβές, τους περιορισμούς και τους όρους που τίθενται, γραπτά ή σιωπηρά, αν μια γυναίκα θέλει να συνδυάσει μητρότητα, επάγγελμα και καριέρα. Η αλητεία του Δυτικού κόσμου που βομβαρδίζει τον Ισλαμικό για να τον εκσυγχρονίσει, σκέφτομαι.
Άνοιξη πουτάνα!
Κοινωνία παγκόσμια ψεύτρα! Δείχνεις με το δάχτυλο όποια τολμήσει να σηκώσει ανάστημα και να πει πως βιάστηκε, παρενοχλήθηκε, όποια τολμήσει να φέρει παιδί στον κόσμο μόνη της. Ακόμα κι αυτές που φέρνουν παιδιά στον κόσμο με συντρόφους… Ακάλυπτες, ανήμπορες να προχωρήσουν τις πετάς στο περιθώριο στο πρώτο στραβοπάτημα. Μόνο διότι είναι Γυναίκες!
Αν τα καταφέρουν τις ονομάζεις “αντράκια”. Πόσο υποκριτικό! Αν πεις “αντράκι” έναν άντρα, θα σε χτυπήσει. Αν πεις μια γυναίκα, πρέπει να νιώσει ευγνωμοσύνη. Λοιπόν, όχι! Δεν νιώθω ευγνωμοσύνη! Δεν είμαι ούτε αντράκι ούτε άντρας! Είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ και τα καταφέρνω πολύ καλά μέσα σε μια κοινωνία φτιαγμένη από άντρες για άντρες. Χα!
Η θειά μου η Κωνσταντίνα, γυναίκα του χωριού, δουλευταρού και στα χωράφια και στο σπίτι, με τρεις κόρες, κι όλα τα βάρη της εποχής της, όταν έβλεπε τους άντρες να αράζουν στα καφενεία της Πλατείας- ο θείος μου  ήταν Πρόεδρος…- εξοργισμένη για το ρεμπελιό τους τούς φώναζε: “Τόση νια πούτσα να είχα μωρέ! Τόση νια, έδειχνε τη μύτη του μικρού δαχτύλου της, σκόνη θα σας έκανα! Διότι η πολλαπλάσια ρώμη ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένη με το ανδρικό μόριο.
Η πραγματικότητα όμως διαψεύδει τις στερεότυπες αντιλήψεις, καθώς η πλέον ευαίσθητη περιοχή- όπως μας λένε οι διαφημίσεις γυναικείων προϊόντων- είναι αυτή που υπομένει τους πλέον φριχτούς πόνους. είναι αυτή όπου ασκούνται δυνάμεις που ξεπερνούν τις αντοχές, κάθε φορά που έρχεται στον κόσμο μια νέα ζωή. Και είναι αυτή που καλύπτεται με πέπλο μυστηρίου και δεισιδαιμονίες ώστε εκατομμύρια κορίτσια στις χώρες του Ισλάμ να ακρωτηριάζονται…

Άνοιξη Πουτάνα!
Τα Κατεστημένα κάθε εποχής ξεριζώνουν εύκολα τα λουλούδια. Όσο κι αν θέλησε κι ο ίδιος ο Χριστός να δείξει πόσο ψηλά βάζει τη Γυναίκα δίνοντας το χέρι σε πόρνες, σε απόκληρες της εποχής Του, όλοι παραμένουν τυφλοί: η Άνοιξη, ξέρεις, ξεκινά με μια Αγία πόρνη… γροθιά στο στομάχι όλων:
στη Συρία (λες και μας δουλεύει η ιστορία εδώ..), στην Ηλιούπολη της Φοινίκης, που απέχει από τη Δαμασκό περίπου 60 χιλιόμετρα, γεννήθηκε η Ευδοκία. «Πάγκαλος» στην όψη, από πολύ νέα απέκτησε πλούτη αμύθητα πουλώντας το κορμί της. Αυτή, η άσωτη, μοίρασε τα πάντα στους φτωχούς, μαρτύρησε, ανάστησε νεκρούς, ξαναμαρτύρησε, για να γίνει η Αγία Οσιομάρτυς Ευδοκία, που γιορτάζει την Πρώτη Μαρτίου!

Μεγάλη Πέμπτη πρωί, στο γειτονικό παρεκκλήσι, συνάντησα την Μ. με την κορούλα της… Μια νέα κοπέλα ταλαιπωρημένη, αρκεί η εμφάνισή της για να καταλάβεις πως πρόκειται για μια πληγή που αν τη χαϊδέψεις μόνο ματώνει, με ένα κοριτσάκι “αγνώστου πατρός”. Κάποιος μού έχει πει πως η Μ. κάνει πιάτσα στα καφενεία της Τρούμπας. Δεν την έχω δει αλλά ούτε και με νοιάζει. Δεν σημαίνει κάτι για μένα αυτό. Στα τσακίδια Κοινωνία που κρίνεις! Με κοιτάζει ξαφνικά και μού λέει: “Νηστεύω! Αλλά πώς να κοινωνήσω, που άμα ξεμολογηθώ ο παπάς θα φύγει;” Γελάει και κοκκινίζει. Την  κοιτάζω και χαμογελάω κι εγώ. “Σιγά μη φύγει! Ποιος σού είπε πως όσοι είμαστε εδώ, είμαστε άξιοι; Κάνε όπως νιώθεις!” Το μετά δεν αφορά κανέναν.

Κοινωνία Πουτάνα!!! Άνοιξη της Κοροϊδίας! Ποιο Φεμινιστικό Κίνημα και ποια Δικαιώματα μού τσαμπουνάς;

Σκέφτομαι και το κοριτσάκι που συναντήσαμε μετά, κάνοντας βόλτα με τον άνδρα μου για παγωτό, και που μας κοίταξε με ξελιγωμένη λαχτάρα ξυπόλητο, βρώμικο, μόνο του, ζητώντας με τα μάτιαΜε διαβεβαιώνεις πως την επόμενη φορά , αντί για εμάς που έτυχε να βρεθούμε εκεί- τους ηλίθιους, θρήσκους, δασκάλους, γονείς κυρίως- δεν θα βρεθεί ένας αλήτης διεστραμμένος να του προσφέρει παγωτό; Γιατί εμένα αυτό με σκοτώνει κάτι βράδια τώρα..
Τα σαρκοβόρα Μ.Μ.Ε. θα γυρεύουν την ΜΑΝΑ του μετά.. Αλήθεια πού ήταν; Ποιος ξέρει; Μήπως ρωτάει, ρώτησε, ρωτήσαμε; Τι τρέχει; Πώς περνάνε;
Αυτό δεν γίνεται πάντα;
Όπως πριν λίγο καιρό,  χιμήξαν όλοι πάνω στη μάνα “που τόλμησε να αφήσει τα παιδιά σ’ ένα σπίτι δίχως θέρμανση” που πήρε φωτιά, και έλεγαν πως “ΑΥΤΗ δεν στέκει καλά στα μυαλά της”!!! Ναι, έλα πες μας πόσες πέτρες πρέπει να ρίξουμε σε κάθε δυστυχισμένο πλάσμα που μαθαίνουμε πως υποφέρει μόνο αφού συρθεί υπόλογο!
Όπως η κοπέλα που πέταξε το παιδί της γιατί φοβήθηκε πως θα τη σκοτώσει η…ΜΑΝΑ της! Αυτή η Ανίερη “Ιερή” Μητρότητα!

Για ποια Μάνα και για ποιο παιδί μεριμνάς, κοινωνία; Για δυο διαφορετικά είδη μανάδων και παιδιών μιλάμε!
Είτε θα μπουρδολογείς στα όποια Μ.Μ.Ε. είτε θα μαζεύεις λίθους αναθέματος στο σακούλι σου. Καθώς πρέπει προοδευτικοί θα μιλάνε ως παντογνώστες και καθώς πρέπει συντηρητικοί θα δικάζουν ως παντεπόπτες!
Γυναίκες, Κορίτσια, Μάνες! Τι με νοιάζει εμένα για τις Επώνυμες; Αυτές έχουν βήμα, έχουν φωνή, έχουν καθήκον να μιλήσουν! Για τις άλλες, τις “βουβές”, τους άηχους θρήνους, τις πουτάνες Μάνες των συνοικιών ΠΟΙΟΣ θα μιλήσει;
Παγκόσμιες Γιορτές και Παγκόσμιες Ημέρες… Διαμαρτυρίες με T
-shirt Dior για τη σεξουαλική παρενόχληση και μηνύματα για το Φεμινιστικό Κίνημα. Λευκά Τριαντάφυλλα για τα Θύματα, Πανάκριβα μαύρα ρούχα τα εκλεγμένα μέλη των Δημοκρατικών στην πρώτη Ομιλία του Τραμπ, μαύρα ρούχα σε κάθε επίσημη εμφάνιση για την υποστήριξη του Me too. Από την άλλη, υπέροχες μαμάδες με ολόλευκα χαμόγελα, που καμία σχέση δεν έχουν με την αλήθεια..
Άνοιξη Πουτάνα…

 

Αφιερωμένο στις Γυναίκες που χωρίς αναγνωρισμένα δικαιώματα πάλεψαν για να μεγαλώσουν παιδιά κάνοντας πιάτσα.. Στις Γυναίκες που αγωνίστηκαν για όσα έχουμε, στις Γυναίκες Πνευματικούς Ανθρώπους ειδικά αυτού του τόπου οι οποίες είναι μια μακριά Ανθρώπινη αλυσίδα όχι αιχμαλωσίας αλλά Δύναμης. Στις Γυναίκες που βρέθηκαν σε όλα τα μετερίζια χωρίς ποτέ να αρνηθούν πως είναι Γυναίκες…

 

Λένη Ζάχαρη

Η Λένη Ζάχαρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Θεολογία και Ιστορία στο ΕΚΠΑ. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Να με λες Ελένη", από τις εκδόσεις Λέμβος. Αρθρογραφεί στο Περί ου.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.