Η  ΓΛΥΚΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Όταν το γκρίζο αγκαλιάσει το στερέωμα

και η βροχή

νοτίσει το χορτάρι

οι άνθρωποι χαίρονται

κρυφά.

Μέσα στην ησυχία

και την γλυκειά προσμονή

 της καταιγίδας

καταδύονται στα βάθη

της ψυχής  τους

για να εξορύξουν

πολύτιμες σκέψεις,

ιδέες και ποιήματα.

Και μένουν εκεί

Και δουλεύουν με ειλικρίνεια

Και μετατρέπουν το σκοτάδι

σε φως

Και δεν επιθυμούν καθόλου

την επιστροφή

στην καθημερινότητα

και την κάλπικη ηλιακή φωταγώγηση

της ζωής τους.

Έτσι

με μιας  

κάτω απο τον τρυφερό  ουρανό

που τους κοιτά

σαν άκακα παιδιά

όλα τα ομολογούν.