ΛΕΥΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ

Μια λευκή πεταλούδα

αγκιστρωμένη στο φως

τυφλή απ`τις αντανακλάσεις

αόρατη σχεδόν

γνέφει από το τζάμι

ανοιγοκλείνοντας φτερά

σήκωνε μια λεπτή σκόνη

χίλια δυο χνουδάκια

να ταξιδεύουν στον αέρα

να κάθονται στα μαλλιά μου

σαν την άνοιξη τότε

όταν ανέμιζες το χρωματιστό φουστάνι

κι έλεγες πως ήταν μια ωραία μέρα

για να μας θυμίζει αυτό

που δεν θα έχομε ποτέ ξανά.

ΓΙΟΡΤΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ

Οριακή στην παράνοια

παίζει κουτσό σε άκριες γκρεμών

μετέωρη ισοροπία

σε ξεφτισμένο σχοινί

επί αμφιβολίας κρεμάμενη

και κάτω η άβυσσος

νεκροκρέβατο

οπαδοί θανάτου οι αντιστάσεις

παραληρούν στη θέα του όπλου

ρωσσική ρουλέτα οι δισταγμοί

μια το όχι

μια το ναι

η αντοχή ξεχαρβαλωμένο ρολόι

κι η εκπυρσοκρότηση.

Λευκό φόρεμα το πρωινό

ανεμίζει απαγχονισμένο

στα σχοινιά της νύχτας

χτες βράδυ κάποιος

είχε γιορτή.